Fragment
Zo was het trouwens met alle anti-Joodse maatregelen; je dacht: nu ja, ze willen ons prikkelen en het leven zuur maken, maar daar staan we boven. Tot je eindelijk, nu het te laat is, merkt dat je niets anders geweest bent dan een dom, onnozel vliegje in het web van een bloeddorstige spin, die met wellust haar tijd heeft afgewacht. Je zat al vast tussen de verraderlijke draden, toen de ambtenaar van de secretarie het stempel neerzette. En met iedere volgende maatregel werd je zonder het precies te beseffen, steeds verder ingesponnen, waardoor de kans om te ontsnappen, meer en meer daalde. De ster, het reisverbod, het verbod om huizen van Ariërs te betreden, ze hadden allemaal hetzelfde doel: beperking van je bewegingsmogelijkheden, zo- dat je later een des te gemakkelijker prooi zou zijn. Nu, terwijl het roofdier klaar staat om toe te bijten, terwijl het leven van jezelf, je vrouw en je kinderen op het spel staat, nu wil je je losrukken; maar hoe kom je los uit het web?
O, stommelingen zijn ze geweest, om zo met open ogen in de val te lopen.
×