Fragment

Start van de innerlijke tocht

Vanaf 2001 tot 2004 was ik in therapie bij een christelijke therapeut.
Dit was de moeilijkste tijd die ik in mijn leven meemaakte, want ik kwam mijn eigen brokken tegen en dat waren geen kleine brokken die je zomaar aan de kant schoof.
Daar waren heel wat tranen voor nodig om deze brokken te verbrijzelen, maar na bijna tien jaar kan ik stellen dat dit aardig gelukt is, daartegenover wil ik ook stellen, dat ik er nog lang niet ben en dat ik dagelijks bezig ben met introspectie.

Ik zat destijds in een tijd dat ik niet over een relatie met God kon spreken.
Want ik liet het van mijn kant vaak afweten.
Ik voelde me blind, doof en zelfs stom, terwijl de waarheid voor het grijpen lag.
Ook als ik een dagje uitga of door Venlo loop, is het de normaalste zaak dat ik weer gezond en goed thuis kom.
Zo normaal is dat het, dit heeft met vertrouwen te maken.

Achteraf weet ik zeker dat God nooit bij mij is weg gegaan.
Zo vertrok ik door teleurstellingen in mijn leven en in mij leefde een verlangen – wat ik niet kende – en wilde dit verlangen ontdekken en ging op reis.
Ik wilde ergens zijn waar ik nog niet kon zijn, God ervaren, zoals anderen konden vertellen van de grote genade die zij dagelijks van God kregen.
Nu zie ik in dat dit gebaseerd was op inbeelding.
Het grote verlangen dat ik momenten van genade in mijn dor hart kon voelen, maar tegelijkertijd was ik hier doodsbang voor.
Voor mij was het heel moeilijk te accepteren, dat ik een kind van God was..
Dat Hij mijn Schepper was en Zijn Liefde onvoorwaardelijk was..
Mijn gedachten waren gebaseerd op persoonlijke ervaringen en mijn werkelijkheid was gebaseerd op angst.
Op deze wijze creëerde ik een eigen werkelijkheid over liefde.
Het was moeilijk voor mij te accepteren dat God, een God is, die ik niet hoef te vrezen, die niet zou oordelen, die geen rede had om mij te straffen.

Ik las ergens een tekst die mij goed deed en nog steeds goed doet.

Een engel zei bij de geboorte van Jezus “Vrees niet”!
Het werd ook tegen Maria gezegd en ook tegen Jozef met zijn twijfels, op het moment dat hij erover dacht om van Maria te scheiden.
Het werd tegen de herders in de nacht gezegd en op het kerstfeest hoorden zij dit zonder voorwaarde het eerste. “Vrees niet”!
Er werd niet gezegd: “Jullie moeten je eerst bekeren”. Of “als je dat en dat doet, hoef je nergens meer bang voor te zijn, dan staat God aan jullie kant”.
Neen, dat is juist het grote wonder.
Het “Vrees niet” wordt nog steeds tot op dit ogenblik tegen alle mensen gezegd.
Zo komt God ons in Jezus Christus nog altijd tegemoet (deze zin raakte me en ik werd warm vanbinnen)
In het paradijs kropen Adam en Eva nadat ze gezondigd hadden voor God weg, en terecht waren ze bang.
Wij zijn na de zondeval geboren en niet ervoor.
Toch laat God zeggen “Vrees niet”: omdat er staat:
‘U is heden een Heiland geboren, namelijk Christus de Heer’.
Omdat God deze wereld wilt redden.
Daarom kwam Zijn Zoon naar deze aarde.
Als God voor ons is, wie zal dan tegen ons zijn. “Vrees niet”!
Het evangelie is voor jou en mij voor alle mensen van alle tijden.
Voor alle denkbare situaties, ook voor mijn situatie.
In de Bijbel wordt “Vrees niet”, 365 maal genoemd,
We worden elke dag van het jaar beschermd en we kunnen ons in Hem veilig en geborgen voelen.

Jezus wilt ook in jou hart geboren worden.
Nu in deze tijd wilt Jezus in een stal geboren worden, in jou hart en vaak is ons hart een donkere en rommelige omgeving voor Hem.
Hij is er niet vies van.
Geloof mij, Hij maakt van die stal een echte tempel voor Hem.
Dat kan Hij.
Ruim die boel niet op, God ruimt op en wij worden door Hem geleid, om mee te helpen.
×