Fragment
Met z'n tweeën zouden we lopen. Donderdag 5 december. Dat hadden we al weken afgesproken. Egbert en ik en Egbert zou eens kijken naar mijn looptechniek en wat daaraan beter kan in mijn training voor de Cascaderun. Egbert is een doorgewinterde hardloper met tientallen jaren ervaring. Ik ben een ongeoefende hobbelaar met spierpijn.
Al dagen waren de weersvooruitzichten niet goed. Regen en harde wind, maar kom op 'we zijn geen mietjes, zei Egbert. 'Oh nee?' dacht ik.... Donderdagochtend bleek de verwachting nog slechter. Storm en harde regen en windvlagen tot orkaankracht. Maar Egbert wilde blijven lopen...
En we zijn gaan lopen. De stormvloedkering werd gesloten, code geel veranderde in Drenthe in code oranje, en oranje langs de kust in rood. De politie raadde mensen aan niet de weg op te gaan en stormvlagen beukten tegen de kale bomen. De treinen werden stilgezet in het Noorden en op Schiphol werden vluchten geannuleerd. Maar wij zijn gegaan.
Tegen de wind in, dwars op de storm, langs de kale akkers en over de lange wegen. En mijn snelheid ging van 10 naar 4 kilometer per uur. Maar we gingen en we gingen door en uiteindelijk nam de wind het over en vlogen we langs de velden en over de wegen.
En de snelheid van 4 kilometer per uur bleek geen probleem voor de Cascaderun volgens Egbert. 'Ach', zei hij. 'Als je voor het donker maar over de finish bent.…
×