Fragment
Er was een reden waarom ik naar daar was gegaan, ik had besloten voor de eerste keer dat ik al mijn problemen ging aanpakken. Alles waar ik mee zat ging ik opentrekken. Hoe pijnlijk en zuur het ging aanvoelen, het was tijd om mezelf eindelijk de genezing te bieden die ik verdiende.
Dankzij de kilometer lang geduld van de begeleiding en de heel boeiende sessies, begon de theorie op mijn zijn en verstand in te werken. Het enige was dat ik me daar, in samenwerking met de andere vrouwen van de behandelingsgroep, zo vaak tegenkwam. De grootste confrontatie was het feit dat ik mezelf absoluut niet kende maar ook niet apprecieerde op deze wereld. Dit onbestaande acceptatie werd ook verdoofd naargelang de tijd die ik gebruikt had. Ik was een alcoholverslaafde geworden uit vluchtmechanisme. Het enige verlang die ik had was vluchten van de pijn die ik elke seconde ervaarde.
×