Fragment
Beirut International Airport
Na de landing, die ondanks de vele obstakels en kapotgeschoten voertuigen langs de landingsbaan vrij goed ging, werden de deuren van het vliegtuig door de zichtbaar opgeluchte cabin crew geopend. Een stroom van hete lucht kwam ons tegemoet terwijl wij in het gangpad stonden te wachten. Eén voor één liepen we langs de geforceerde glimlachjes van de stewardessen naar buiten.
Er werd ons verteld dat de roterende groep, zodra het vliegtuig had getankt mee terug naar Holland zou vliegen. Onder aan de trap was mijn eerste indruk van het Midden-Oosten de, door de hitte van de zon en van de motoren van ons vliegtuig, trillende grond. We werden aan de zijkant van de terminal opgesteld in afwachting van de groep die wij zouden vervangen. Na een tijdje kwam deze groep aan gemarcheerd. Marcheren was echter voor het veredelde sloffen te veel eer. Van de energie zoals wij die wij uitstraalden was bij deze groep niets meer te herkennen. Door de zon, gebleekte blauwe baretten, gebruinde huid, maar vaak ook een fletsheid in de ogen die kenmerkend was, liep de groep ons voorbij terwijl wij luid applaudisseerden. Nee, ik was ervan overtuigd dat wij het beter zouden gaan doen dan dit zooitje ongeregeld.
×