€ 26,95

ePUB ebook

niet beschikbaar

PDF ebook

niet beschikbaar

Kunnen wij onze beschaving nog redden?

Vijftig jaar na de noodklok van de Club van Rome

Jacques van Nederpelt • Boek • paperback

  • Samenvatting
    Een halve eeuw geleden waarschuwde de Club van Rome voor ‘ineenstorting van de beschaving’ in de 21ste eeuw als de mensheid haar leefpatroon niet aanpaste aan de draagkracht van de Aarde. Vandaag lijkt zij haar gelijk te halen en is het woord ‘crisis’ niet meer weg te denken uit het nieuws. Het leefmilieu holt achteruit en de wereld duikt steeds dieper in een klimaatcrisis. Ook op andere gebieden gaat het fout: Bevolkingsgroei en vrije markt ontwrichten samenlevingen en de industriële landbouw pleegt roofbouw op bodem en natuur. Westerse democratieën, Nederland niet uitgezonderd, verkeren in crisis. De Westerse Wereldorde wankelt, anarchie en gewapende conflicten hebben de overhand en autocratische leiders maken hun opwachting. Intussen lijkt de armoede in Afrika onoplosbaar.
    Voor het kranten lezende, maatschappelijk geïnteresseerde publiek zullen deze thema’s niet onbekend zijn. Maar wat Van Nederpelt daar aan toevoegt, is zijn zoektocht naar verklaringen waardoor wij als mensheid in een zo chaotische, dystopische toestand zijn terechtgekomen. Ook reikt hij oplossingen aan om aan de bedreigingen het hoofd te bieden. Wat ons, de politiek, te doen staat, is de mensheid te verzekeren van een leefbare toekomst, niet alleen in ecologische en economische zin maar ook sociaal en politiek. Echter een dergelijke, hoogstnoodzakelijke transitie stuit op sterke tegenkrachten. Deze zijn afkomstig van dezelfde gevestigde belangen die de bestaande crises over de wereld hebben afgeroepen. Het zal dan ook een lange en volhardende sociale en politieke strijd vergen om hier uit te komen. Extinction Rebellion heeft dat al begrepen.
    Van de hand van deze schrijver verschenen al eerder boeken, met name leerboeken over het ontwikkelingsvraagstuk. Nu vond hij inspiratie voor dit boek over de dreigende teloorgang van onze beschaving. Grote woorden? Lees en oordeel zelf.

    Jacques van Nederpelt is sociaalgeograaf en landbouwkundige. Hij is onderzoeker en docent geweest in internationale (economische), betrekkingen en ontwikkelingsvraagstukken. Als landbouwkundige deed hij onderzoek op het platteland in diverse Afrikaanse landen en gaf daar ook landbouwonderwijs. Als sociaalgeograaf heeft hij gepubliceerd over ontwikkelingslanden, demografie, milieu, klimaat, landbouwbeleid en Europa.
  • Productinformatie
    Binding : Paperback
    Distributievorm : Boek (print, druk)
    Formaat : 170mm x 240mm
    Aantal pagina's : 305
    Uitgeverij : Jacques van Nederpelt
    ISBN : 9789464437881
    Datum publicatie : 12-2022
  • Inhoudsopgave
    Inleiding

    1. Grenzen van de groei in zicht
    2. Obsessie met klimaatcrisis werkt andere crises in de hand
    3. Bevolkingsgroei zonder bevolkingsbeleid loopt uit op crises
    4. Ontketende kapitalisme ontwricht de samenleving
    5. Het boerenbedrijf en de vrije markt, een rampzalige combinatie
    6. Nederlandse samenleving in verval
    7. Onverschilligheid Nederland tegenover de EU reden tot zorg
    8. Democratische of autocratische wereldorde?
    9. Met deze ontwikkelingshulp verdrijf je de armoede niet

    Epiloog - de ontreddering: valkuilen en uitwegen

    Bronnen/literatuur
  • Reviews (8 uit 1 reviews)
    Wil je meer weten over hoe reviews worden verzameld? Lees onze uitleg hier.

    30-01-2023
    Compleet overzicht van een vaak tekortschietende politiek
    Ik herken mijzelf in de inhoud van het boek. Word erin meegetrokken omdat het zo enthousiast geschreven is. De stijl is mooi, de taal begrijpelijk. Andersdenkenden zoals PVV-ers worden niet ‘afgeblaft’. Negatieve ontwikkelingen op politiek en ander gebied worden duidelijk verwoord, evenals positieve. Niet alles is namelijk negatief neergezet, ook niet als het om de Nederlandse samenleving gaat. Heel goed vind ik de onderverdeling van de hoofdstukken in ‘artikelen’, in ‘behapbare’ tekst van zo’n twee pagina’s. Dat maakt het boek prettig leesbaar. Het boek zie ik als een compleet overzicht van een vaak tekortschietende wereldpolitiek. Of mijn indruk juist is? Met name politici zullen dat misschien niet met mij eens zijn. Een tekort van het boek zou kunnen zijn het ontbreken van een korte tekst over een Westerse beschaving, mede gevormd vanuit christelijke overtuiging en uitgedragen door religieuzen. De wereld heeft veel aan hen te danken vanwege hun inspanningen op het gebied van onderwijs en gezondheidszorg. Kortom, een kloek boek waar ik met interesse en veel plezier in gelezen heb. Veel waardering voor de schrijver die best trots mag zijn op deze prestatie. Cor van Baarsen, Maartensdijk


    Geplaatst door uit Maartensdijk , leeftijd 70+
    Waardeert het boek met een 8 uit 10

€ 26,95

niet beschikbaar

niet beschikbaar



3-4 werkdagen
Veilig betalen Logo
14 dagen bedenktermijn
Delen 

Fragment

OPEN GRENZEN BEDREIGING VOOR DE BOERENLANDBOUW (hoofdstuk 5, paragraaf 5)
Overal ter wereld zijn hardwerkende boerenfamilies verwikkeld in een zware strijd om het bestaan. Miljoenen boerenbedrijven zijn in gevaar. Dagelijks gaan er vele ten onder. Wat is hier aan de hand? Boeren hebben te maken met lage en alsmaar dalende landbouwprijzen. Machtige groepen in de ‘agribusiness’ maken in de exportmarkten de dienst uit. Het gaat om multinationals die belang hebben bij open grenzen. Landbouw echter gaat niet samen met open grenzen; vooral niet wanneer het voedsellandbouw betreft. Om precies te zijn: Open grenzen vormen een bedreiging voor de boerenlandbouw. Landbouw en vrije markt passen niet bij elkaar. Toch wordt ons iets heel anders verteld. Vorig jaar zomer. Schreeuwende krantenkoppen: ‘Nederlandse landbouwexport bijna 80 miljard!’ ‘Een geweldige prestatie van onze boeren’, zo reageerde Staatssecretaris Sharon Dijksma, plichtsgetrouw. Zijn het de boeren die exporteren? Voor 80 miljard per jaar? Mochten ze willen. In die export van 80 miljard hebben onze 50 duizend boeren en tuinders maar een bescheiden aandeel. Het totale gezamenlijke bruto-inkomen (vóór afschrijvingen) van boeren en tuinders zit de laatste jaren net onder de 30 miljard. Die agrariërs kunnen dus onmogelijk voor een waarde van 80 miljard exporteren.
Dit sensationele nieuws gaat vooral over de industrie die landbouwproducten verwerkt tot tal van levensmiddelen, en over de handel daarin. In die agrarische export zitten bijvoorbeeld kaas, patat, uien, groente en vlees. Maar dit gaat ook over 'non-food' zoals bloemen en heesters. Maar dat niet alleen: Daar zitten ook, koffie en chocola bij, en bananen op weg van Colombia naar Düsseldorf. Daar wordt ook veevoer van de Rotterdamse haven naar het Europese achterland toe gerekend. Dit geheel wordt ook wel het agrocomplex genoemd. Hier wordt het grote geld verdiend. Het aandeel van de Nederlandse land- en tuinbouw daarin, bedraagt maar twintig procent. Het is dus de handel en industrie die exporteert, en niet de boer en tuinder. Ook veel doorvoer is er dus van agrarische producten waar geen Nederlandse boer of tuinder aan te pas komt. Een derde van de landbouwexport komt niet van Nederlandse bodem.Ik wil maar zeggen: De rol van de Nederlandse land- en tuinbouw in de export is veel bescheidener dan wordt verkondigd en belangrijke feiten worden verzwegen. Bovendien wordt niet vermeld dat ons land voor 55 miljard aan agrarische producten invoert. Soms denk ik wel eens dat ‘het publiek’ bewust wordt misleid, maar door wie? ×
SERVICE
Contact
 
Vragen