Samenvatting
Wees nooit bang je stem te verheffen voor eerlijkheid en waarheid en medeleven tegen onrecht en liegen en hebzucht.”
Het zijn deze woorden van de Amerikaanse schrijver William Faulkner die miljoenen verontruste burgers de afgelopen (corona)jaren ertoe brachten niet te zwijgen maar hun stem te laten horen. In Koningsbrief staat het levensverhaal van één van hen centraal. Oud-beroepsmilitair en crisisexpert Gert-Jan Ludden. Zijn ‘spreken’ staat symbool voor vele andere verhalen van burgers, hoe die, tot hun eigen verbijstering, het optreden van de politiek, het openbaar bestuur en de media hebben ervaren. Het gemak waarmee deze institutionele spelers zich schuldig hebben gemaakt aan wandaden tegen de menselijkheid hielden miljoenen mensen voor ondenkbaar.
Toch is het gebeurd. Zeer velen, vooral de ongevaccineerden, zijn opgejaagd door dienaren van de Kroon. Uitgemaakt voor van alles en nog wat. Door bestuurders vernederd en met de coronapas uit de samenleving gezet en door de mainstreammedia weggezet als oud vuil. Ook de koning zweeg over deze misdaden. Ondanks de woorden van de koning zelf, dat we als samenleving niet normaal mogen maken wat niet normaal is.
In Koningsbrief, dat zich laat lezen als sleutelroman om de tijdgeest te begrijpen, gaat de hoofdpersoon op zoek naar verklaringen. Waarom wordt er nooit van de geschiedenis geleerd? Wat verklaart het gemak waarmee dienaren van de Kroon zich schuldig maken aan leugens, misleiding en amoreel leiderschap? Een deel van de antwoorden vindt hij, terugkijkend op zijn eigen leven als beroepsmilitair en crisisdeskundige, in zijn eigen zielsgeschiedenis en in de filosofische nalatenschap van oud-koningin Juliana.
Koningsbrief is een must voor een samenleving die zich wil bevrijden van oude politiek. Voor een samenleving die een nieuw begin wil maken. Waarin de duistere lessen van de coronacrisis wél zijn geleerd. Een boek met een hartenkreet aan de politiek, het openbaar bestuur en de media.