Samenvatting
Koningin van de poli is een waar gebeurd verhaal dat ik baseer op wat mijn geliefde vriendin A me bij stukjes en beetjes vertelde uit haar bewogen leven. Ik ken A vanaf mijn prille jeugd. Ze was de vriendin van mijn acht jaar oudere zus en kind aan huis in ons grote gezin. Van een afstand die door het leeftijdverschil – ik ben negen jaar jonger – in het begin heel groot was, zag ik hoe ze na de oorlog voor de Amerikanen in Duitsland ging werken en later administratief werk ging doen eerst bij een advocatenbureau , later voor verschillende medisch specialisten en tenslotte in een klein ziekenhuis waar ze al spoedig carrière maakte en hoofd van de poli werd. Na ons beider pensionering kreeg ik de verhalen achter de glamour van het succes te horen. In flarden en losse brokken en stukken, soms bij droeve buien, soms boos of juist met veel plezier en trots, liet A me kennis nemen van haar adembenemende belevenissen. Ik luisterde als meelevende vriendin maar ook als feministe. Mijn verontwaardiging over wat haar was overkomen deed haar goed, maar ze kende me en verbood me uitdrukkelijk om erover te schrijven. ‘Denk erom,’ kon ze heel autoritair tegen me zeggen, ‘over mij wordt niet geschreven!’ Ik liet dat geheel bij haar en zei er geen nee of ja op want ik wist dat ik dat wel zou doen.