Fragment
Fantastische vergezichten bereiken mij en ik voel mij toch wel heel erg nietig in deze haast onwerkelijke wereld tussen duister en dageraad. Maar we moeten nog een stuk en in tegenstelling tot de duisternis kan je nu zien wat je nog moet klimmen en de gedachte alleen al daaraan doet de moed enigzins in de schoenen zakken. Elke keer dat we boven aan een heuvel aankomen staat er weer een volgende te wachten, er lijkt geen eind aan te komen. De benen worden steeds zwaarder en willen eigenlijk niet meer.
Lopend langs prachtige ijswanden en sneeuwwallen staan we opeens voor het laatste stuk. Nog 20 minuten klimmen verteld Henry Luc. De Mont Blanc wordt ook wel de witte dame genoemd. Vrouwelijk en volgens mij klopt het ook, aantrekkelijk, mooi, betoverend, te overwinnen, te bestijgen, maar vooral onvoorspelbaar.
×