Fragment
‘Dames’.
In TUINDIVA’S heb ik al diverse ‘dames’ de revue laten passeren. Ook daar moest ik wel aan wennen en ja, aan sommige lukte het mij echt niet, maar met de meesten had ik absoluut geen moeite. Zij ook niet met mij, sterker sommige deden hun best om het mij naar de zin te maken en een enkeling deed zelfs wel erg haar best. Die zouden daarvoor eigenlijk al een eigen boek moeten verdienen. Ik zou zelfs een top 10 van boeken met vrouwen kunnen maken. Niet wat de verkoopcijfers betreft, maar wel qua hoe sommige zich als ‘vrouw’ hebben gedragen.
Met een beetje juiste support zou zo’n boek wellicht ook meer fans opleveren, intriges zeker in combinatie met dames scoren altijd wel. ‘Hey mooie tuinman’, dus zonder spatie! Haha, dat riepen ze weleens en zo zijn er nog veel andere dingen die ik heb meegemaakt met een paar ‘dames’.
In mijn vorige boeken heb ik de naam Corrie, een ouder vrouwtje, weleens laten vallen en helaas is ‘onze Corrie’ inmiddels verhuisd naar een verzorgingshuis. Dat ving ik ergens een keer op en wat deze dame betreft, dus ook geen bakkie soep meer als ik in haar tuin heb gewerkt. Waar Corrie momenteel precies verblijft weet ik niet. Ik begreep ergens in de buurt van haar kinderen, maar ik gun haar uiteraard het allerbeste en zij maakt dan ook zeker deel uit van de ‘Dames top 10 in tuinland’.
Wat ik al vaker zei, ik heb ze echt in alle soorten en maten voorbij zien komen. Een aantal voldeden echt aan het beeld van de tuindiva, sommige waren echt arrogant en deden nogal belerend. Er waren er ook die al om 11 uur als een zombie, met een fles wijn in hun handen, door de kamer liepen. Een ander liep zelfs half naakt door de slaapkamer van haar bungalow terwijl ik op een meter afstand aan de andere kant van het raam bezig was. Ja, ook met de shutters ‘open’.
Echter, er waren er ook die voldeden aan het typetje ‘grijze muis’ of waren bang dat ze belasting moesten betalen als ze zouden lachen. En ja, er waren en er zijn ook gewoon aardige ‘normale vrouwen’ hoor. Oké, geen smeuïge details, maar gewoon dames waar je dus geen last van hebt. Ook niet met de betaling van de factuur en het krijgen van een bakkie koffie.
‘Dolly en Pamela’ mogen in dit rijtje ook zeker niet ontbreken. Ondanks dat ze al eerder zijn ‘besproken’ zou je daar ook zomaar een boek over kunnen schrijven. Zeker over die keren dat ik bij allebei de dames nog ben terug geweest.
‘Dolly’ deed tijdens mijn bezoek namelijk nog steeds haar uiterste best om de buurman een nekkramp te bezorgen, maar ook schuwde ze het niet om haar buurvrouw lekker te jennen met haar (te) grote ….. En dat rijmt ook nog. Echt geweldig om te zien hoe ze er weer bij liep met een blik van ‘wat doe ik dan verkeerd’.
Terwijl ik in de achtertuin bezig was, dan was zij op haar manier in de voortuin aan het ‘tuinieren’ (lees: flirten) en droeg daarbij kleding die op een Pirellikalender absoluut niet zou hebben misstaan. De buren naast haar waren dan ‘toevallig’ ook in de voortuin bezig. Als blikken konden doden dan was ‘Dolly’ er niet meer geweest.
Het tweede bezoekje bij ‘Pamela’ verliep eigenlijk wel een beetje zoals verwacht, want ondanks haar beloftes was het nog steeds een puinhoop bij haar thuis. Oké weliswaar geen luiers meer met vliegen en hondenkeutels in de tuin, maar nog steeds een ‘lekkere’ bende. Gelukkig liep Pamela er op die dag zelf prima bij en ook de catering was goed geregeld. Ja, er zijn dagen dan heb je het echt geweldig als ‘tuinman’. Mooi weer, een appetijtelijke gastvrouw en een prima catering. Dat is echt wel de bekende ‘kers op de taart’.
Voor sommige zou je zelfs de factuur achterwege laten.
She may be the reason I survive
The why and wherefore I'm alive
The one I'll care for through the rough
and ready years Me, I'll take her laughter
and her tears And make them all my souvenirs
For where she goes I've got to be
The meaning of my life is she, she
She – Charles Aznavour.
×