Samenvatting
Voorzichtig legde Fleur de bewegingloze Mira in haar hand. Ze kwamen allemaal om haar heen staan. Fleur kreeg tranen in haar ogen. Met haar betraande ogen keek ze op naar Karam. “Ik … ze beweegt niet. Ze… is toch niet… dood?” “Nee! Nee, Mira! Wakker worden! Word wakker!” riep Isdat wanhopig. “Leg haar eens op die tafel,” zei Fluffy. Heel voorzichtig legde Fleur Mira op de grote onderzoekstafel. Fluffy boog zich dicht over Mira heen. “Liefje, hoor je mij?” Liefdevol ging ze met haar handjes over het gezichtje van Mira. Peter had Isdat op de tafel getild, zodat ook hij kon volgen wat er gebeurde. Maar er gebeurde niets. “Kun je niet iets doen, Fluffy? Kun je niet iets toveren of zo?” Fluffy fladderde naar Karam, die deze woorden had gezegd. Huilend hamerde ze met beide vuistjes op zijn neus. “Je weet toch dat ik geen elfenstof meer heb. Jij moet iets doen, Karam. Jij bent een witte eenhoorn. Jij hebt die speciale krachten. Jij kunt dingen die wij niet kunnen. Doe iets! Doe iets!