Fragment
Zodra we onze eerste pasjes in de kerk hadden gezet, om ons voor te bereiden
op de communie, was de eerste die ik zag : de kapelaan.
Na enkele keren geoefend te hebben ,vroeg hij wie hem wilde helpen een
beetje de boel mee op te ruimen.
Hij vroeg het zo lief, en omdat hij soms zijn arm om mijn schoudertjes legde,
meldde ik me meteen.
Na de spulletjes te hebben opgeruimd, vroeg hij of ik even bij hem wilde komen
zitten.
In de zijkapel zijn we toen op de bank gaan zitten.
Eerst zat ik naast hem.
Hij vertelde me, dat hij mij een lief meisje vond en legde zijn hand op mijn
beentje.
Vervolgens tilde hij mij op, en zette me schrijlings op zijn schoot, waarna hij
mijn bovenbeentjes streelde.
Ik zag in dit alles niets verkeerds, was zelfs blij met zijn aandacht. Door de
situatie thuis hunkerde ik naar genegenheid.
Langzaamaan gingen zijn handen echter hoger en betastte hij, over mijn
onderbroekje, mijn schaamstreek. Doordat ik schrok, stopte hij op dat moment
wel, die eerste keer…
Na enige tijd, nadat ik al enkele malen op zijn schoot had gezeten, en dit
telkens opnieuw had meegemaakt, ging hij verder.
Eerst ging hij met zijn duimen onder de rand van mijn broekje door.
×