Fragment

1: De heilige graal.

De regen druppelt tegen de ramen. De bomen waaien hard heen en weer. 'Echt herfstvakantie hé ma,' Zegt Jakko. Zijn moeder trekt haar jas aan en pakt haar tas. 'Ik ben blij dat ik word opgehaald,' zegt zijn moeder. 'Het is bar en boos vandaag.' Zijn moeder vraagt Jakko nog wat hij gaat doen. Jakko antwoordt dat hij gaat chillen vandaag. Stiekem heeft hij wel plannen gemaakt, maar het is beter als zijn moeder daar niks van weet. Dan horen ze buiten het claxonneren van een auto. Beiden kijken ze uit het raam. 'Je rit is er.' zegt Jakko. 'Doe je vandaag geen gekke dingen.' zegt zijn moeder. Jakko belooft dat hij dit niet zal doen. 'En niet aan je vaders spullen zitten, je weet dat het belangrijk voor hem is.' zegt ze dan. 'Alleen aan de heilige graal.' roept Jakko. Even kijkt moeder hem vragend aan.
'En goed luisteren naar Tante Linda, die komt straks.' Ze loopt het huis uit en loopt naar de auto. Ze heeft moeite om in de kleine 500 te komen. Het autootje is zo klein, dat het bijna als rugzak gebruikt zou kunnen worden. Dan gaat het raampje een stukje open en zwaaien de twee vrouwen naar Jakko. 'Veel plezier samen.' roept hij nog. Hij blijft staan totdat ze de straat uit zijn. Maar verder dan de deuropening gaat hij niet. Hij steekt zijn handen uit en voelt aan de regen. Met een vies gezicht veegt hij zijn handen droog aan zijn broek. Dan gooit hij de deur achter zich dicht en loopt de woonkamer in. Zijn voetafdrukken zijn te zien op de donker-bruine vloer. Met een bord op schoot kijkt hij wat televisie. Over mensen die garageboxen leeg kopen en de spullen verkopen. Maar het duurt niet lang voordat hij weer aan de heilige graal denkt. Althans, zo noemt Jakko het. Zijn vader gebruikt het bijna niet meer en het ding staat meer stof te happen. En dankzij Jakko wordt het nog bespeeld. Als hij zijn bord leeg heeft loopt hij naar de ruimte van zijn vader. Hij heeft destijds een speciale ruimte gemaakt van de garage. De auto staat nu in de carport die zijn vader vier jaar geleden heeft gebouwd. Langzaam doet Jakko de deur open. Net of hij ieder moment betrapt kan worden. Maar voordat hij een voet in de kamer kan zetten gaat de deurbel. Jakko slaakt een zucht van onvrede.
Met een smak slaat hij de deur weer dicht en loopt naar de voordeur. Een jonge man in een regenjas staat voor de deur. Jakko doet open en de jongeman begroet hem. 'Zijn je ouders thuis?' vraagt hij aan Jakko. 'Misschien.' zegt Jakko. De man kijkt hem vragen aan. 'Mag ik je vader spreken?', vraagt de man weer. En weer antwoordt Jakko: 'Misschien.' De man kijkt Jakko geërgerd aan.
'Ik sta in de regen.' zegt de man dan. Jakko vertelt dat hij niet in de regen staat. 'Ja, mag ik je ouders nou spreken of niet.' De man wordt als maar bozer en bozer. 'Wat is het wachtwoord?' Jakko klink zo serieus dat de man gaat nadenken. 'Wachtwoord? Hoe moet ik dat nou weten?' Jakko kijkt de man met grote ogen aan. 'Doe maar een gok.' zegt Jakko. De man denkt diep na en zegt dan....'Pindakaas.'
'Fout geantwoord.' zegt Jakko en met een klap smijt hij de deur dicht. En weer opent hij de deur naar de kamer van zijn vader. En daar staat ie dan. De heilige graal ×