Fragment

Het is droog, de tent is nog wel nat maar het is niet anders. Inpakken maar. Eerst mijn poezelige voetjes insmeren en dan in de beentjes na twee rustdagen. Het is wel lekker wat rust maar mijn voetjes worden er wel wat onrustig van. Als ik start ga ik heel geleidelijk omhoog. Dat is wel lekker niet gelijk zo'n grote bult voor je neus.

Als ik bij Albaro loop zie ik in de berm een bever zitten knagen aan wat groene stengels. Even blijft hij zitten maar dan neemt hij de spurt het water in. Dan ben ik bijna in Ronco all Adige en stopt er alweer een auto naast me. De man draait zijn raam open en geeft mij een enorme meloen. “Voor onderweg” zegt hij en hij vertrekt. Nou daar sta ik dan met twee kilo meloen. Waar moet ik die bewaren? Eerst loop ik een paar kilometer met dat ding in mijn handen. Uiteindelijk leg ik hem tussen de rugtas op mijn kar. Dan kom ik aan in Albaredo. Geen camping maar ook geen hotels of B&B. Doorlopen dan maar. In Casotton sta ik stil voor een klein kapelletje, die je in heel Italië overal langs de kant van de weg ziet staan. Er loopt een man op zijn erf en ik ga er op af. Mag mijn tent bij u in de tuin staan? De man fronst zijn wenkbrauwen en krabt achter zijn oor, en zegt “is deze plaats goed ?”, en hij wijst mij een plaats achter het kapelletje. Perfect zeg ik. Ik dacht “als ik maar ergens kan overnachten”. Dus mijn tent opzetten en de spullen er in. Ben ik bijna klaar, komt de vrouw of ik aqua (water) kom drinken. Dat heb ik gedaan maar de taal daar kan ik geen chocolade van maken. Van de man mocht ik zelfs tomaten en komkommers uit de tuin pakken, maar helaas die lust ik niet. Daarna mijn potje gekookt. Toen ik vanavond koffie wilde zetten kwam de man vragen, of ik bij hun koffie wilde drinken of een wijntje. Ik krijg ze alle twee. De hele familie zit bij elkaar. Ze hadden deze dag een familie BBQ. Alleen versta ik er geen woord van. Dan zit je echt met een taalbarrière. Toch, met handen en voeten communiceren we. En wat ze wilden weten komt er ook wel uit. Om tien uur zeg ik dat ik wil gaan slapen. En wat denk je? Krijg ik nog zo'n grote meloen. Nu heb ik er twee. Ik bedank deze mensen voor de gave, maar eigenlijk ben ik er een beetje mee aan. ×