Fragment
‘Ik val op dit moment vanzelf af.
Dat komt vooral door kopzorgen: rouw, stress, eenzaam.’
‘Van koken kwam het niet, daar hadden we de energie niet voor.’
‘Ik leefde van niet meer dan een paar zure haringen op een dag.’
‘Je eet omdat het moet. Op een bepaald moment merkte ik dat mijn
kleren te groot leken. Zo kwam ik erachter dat ik zes kilo was afgevallen.’
‘Op het moment dat ik me niet lekker voelde of onrustig, ging ik eten.
Ik had periodes dat ik echt bourgondisch comfortfood maakte.’
‘Alle wegen leiden naar kaas. Kaas in alle soorten, maten en vormen.’
‘Met een zak chips netflixen op de bank. En dat helpt echt even
stressverlagend.’
Dit zijn een aantal uitspraken van mensen die in dit boek aan het woord komen over het effect van verlies en rouw op hun eetgedrag. Kort gezegd: van acute stress stop je met eten, van chronische stress raakt je eetgedrag verstoord. Het langere verhaal is minder eenvoudig.
×