Samenvatting
Groups of burial mounds may be among the most tangible and visible remains of Europe's prehistoric past. Yet, not much is known on how "barrow landscapes" came into being . This book deals with that topic, by presenting the results of archaeological research carried out on a group of just two barrows that crown a small hilltop near the Echoput ("echo-well") in Apeldoorn, the Netherlands. In 2007, archaeologists of the Ancestral Mounds project of Leiden University carried out an excavation of parts of these mounds and their immediate environment. They discovered that these mounds are rare examples of monumental barrows from the later part of the Iron Age. They were probably built at the same time, and their similarities are so conspicuous that one might speak of "twin barrows". The research team was able to reconstruct the long-term history of this hilltop. We can follow how the hilltop that is now deep in the forests of the natural reserve of the Kroondomein Het Loo, once was an open place in the landscape. With pragmatism not unlike our own, we see how our prehistoric predecessors carefully managed and maintained the open area for a long time, before it was transformed into a funerary site. The excavation yielded many details on how people built the barrows by cutting and arranging heather sods, and how the mounds were used for burial rituals in the Iron Age. This publication is part of the Ancestral Mounds Research Project. Nederlandse beschrijving: Grafheuvels, vaak gelegen in groepjes, zijn één van de meest tastbare bewijzen van Europa's prehistorische verleden. Toch is er weinig bekend over hoe deze "grafheuvellandschappen" zijn ontstaan. Dit boek gaat in op dat onderwerp middels het presenteren van de resultaten van archeologisch onderzoek uitgevoerd bij een groepje van twee grafheuvels gelegen op een kleine heuveltop bij de "Echoput" in Apeldoorn. In 2007 groeven archeologen van het Ancestral Mounds Project van de Universiteit Leiden delen van beide heuvels op, maar deden ook opgravingen in de omgeving van beide heuvels. Ze ontdekten dat de grafheuvels zeldzame voorbeelden zijn van monumentale grafheuvels uit de late IJzertijd. Beide heuvels werden waarschijnlijk tegelijkertijd gebouwd en omdat ze zo op elkaar lijken zou men kunnen spreken van "tweelingheuvels". Het onderzoeksteam kon de geschiedenis van deze heuveltop reconstrueren. De heuveltop die nu diep in het bos verscholen ligt op het Kroondomein van paleis het Loo was ooit een open plek in het landschap. Op een zeer pragmatische manier werd het landschap "gemanaged" door onze prehistorische voorouders, al lang voordat de grafheuvels aangelegd werden. De opgraving leverde veel details op over de manier waarop mensen de grafheuvels bouwden, heideplaggen staken en hoe zij deze ordenden in de heuvels.