Samenvatting
Als een 13 jarige kleine meid door een verkeerde beslissing in een wereld terecht komt waarvan ze zelf nog niet het besef had dat die bestond, gaat het de verkeerde kant op. Door te zwijgen over wat haar is overkomen, is daardoor voor de dader de weg vrij om te doen en laten met haar wat hij wil. Als in een slechte film beland ze van het één in het ander. Ze staat er alleen voor, ze moet overleven. Het verhaal is verteld, het is openbaar. Lotte verteld haar waargebeurde levensverhaal zonder iets terug te houden, hard, direct en zonder het mooier te maken, zoals zij dit heeft beleefd en waar ze nu als volwassen vrouw mee moet leren omgaan. Door haar verhaal publiekelijk te maken hoopt ze dat mensen gaan beseffen dat bij seksueel misbruik alles wat word verteld maar het topje van de ijsberg is. Dit zijn de gedachten van een dertienjarig meisje die voor de rest van haar leven is beschadigd, die te hard voor zichzelf is geweest door alles te willen vergeten. Jaren lang roofbouw gepleegd op haar lichaam door geen pijn en emotie toe te laten. Tot ze ziek word en geconfronteerd met flashbacks en nachtmerries. Opnieuw gestraft, opnieuw beleven. Kan ze nu nog verder met haar leven?