€ 20,00

ePUB ebook

niet beschikbaar

PDF ebook

niet beschikbaar

In de Mokumse jaren – gedenkschrift

Patrizia Filia • Boek • paperback

  • Samenvatting
    In de Mokumse jaren - gedenkschrift (herziene versie, 2019)

    Begin jaren tachtig van de vorige eeuw. Niet lang na hun ontmoeting in Turijn reist de danseres Patrizia Filia met de mimespeler en theatermaker Will Spoor naar Amsterdam om daar te gaan wonen en werken. Tientallen jaren na dato blikt ze terug. Gravend in haar herinneringen komt het verleden terug, alsof de tijd stil is blijven staan. In de Mokumse jaren is een reis door de geschiedenis.

    Patrizia Filia is theatermaker, schrijfster en vertaalster. In 2016 publiceerde zij In de Mokumse jaren; in 2018 De eenzamen/Il solitario met gedichten van Jan Jacob Slauerhoff, Blues met gedichten van Kees Klok en haar dichtcyclus Astarte.
  • Productinformatie
    Binding : Paperback
    Distributievorm : Boek (print, druk)
    Formaat : 148mm x 210mm
    Aantal pagina's : 291
    Uitgeverij : De LuiaardVrouwe
    ISBN : 9789082623277
    Datum publicatie : 04-2019
  • Inhoudsopgave
    Binding : Paperback
    Distributievorm : Boek (POD)
    Formaat : A5
    Aantal pagina's : 291
    Uitgeverij : De LuiaardVrouwe
    ISBN : 9789082623277
    Datum publicatie : 30-04-2019
  • Reviews (8 uit 1 reviews)
    Wil je meer weten over hoe reviews worden verzameld? Lees onze uitleg hier.

    30-04-2019
    verrijking - inspirerend - bijzonder
    24-03-2018 Een stukje herkenning, maar bovenal een verrijking! Ik heb enorm kunnen genieten van deze reis door de geschiedenis. Let wel: denk niet dat je een snelle trip maakt door het leven van Patrizia Filia; neem de tijd om alles goed tot je door te laten dringen en Google zo nu en dan om dan nog meer van deze memoir te kunnen genieten. Ik deed dat en ben onder de indruk van hetgeen beschreven wordt in ‘In de Mokumse jaren’. De cover sprak me al meteen aan. Een mooi stel om naar te kijken. Patrizia en Will samen tegen deze achtergrond ademen de sfeer uit van deze kunstenaars en hun leven; een sfeer die je ook in het boek zult proeven. Ik vond het leuk om tijdens het lezen zoveel te herkennen in deze memoir. Niet wat betreft de gebeurtenissen, maar vooral wat betreft het soms vanzelfsprekend nemen van mensen die we tegen komen tijdens ons leven, de plaatsen die we bezoeken of die we onze woonplaats mogen noemen. Ook ik denk soms: ‘waar ken ik hem of haar eigenlijk van?’, zonder daar verder op in te gaan en dat is iets wat ik eigenlijk wel zou moeten doen. Ook even nadenken over de plaatsen waar ik kwam; over waarom ik daar kwam en met wie. Niet er alleen maar aan denken omdat het toen mooi weer was. De schriftelijke correspondentie, de mailwisselingen van Patrizia en de dagboeken hebben haar geholpen in haar terugkeer naar het verleden. Will was de hoofdpersoon, maar ook anderen werden niet vergeten. ‘Ik zei dat ik van hem hield en hij zei dat hij dat wist. Meer hebben we niet gezegd.’ Ik heb ‘In de Mokumse jaren’ heel graag gelezen en kan het iedereen aanraden. Deze memoir leerde me meer over mensen, plaatsen en culturen. Het heeft mijn leven op poetische wijze verrijkt. Inspirerend toegankelijk Geplaatst door Mieke Schepens - Graag Gelezen Waardeert het boek met een 9 uit 10 -------------------------------------------------------------------------------- 29-11-2017 Poëtisch en inspirerend Het is geen boek wat je in een avond uitleest. De stijl is poëtisch en Patrizia neemt ook uitgebreid de tijd. Haar boek is een reis door haar leven. Ik las het dan ook als een lange reis. Maar ik ben nu wel wat wijzer. Ik kreeg een inkijkje in de theaterwereld en las over inspirerende boeken en gedichten. Het boek bevat ook een uitgebreid nawoord en een verzameling recensies van haar werk. Wat ik heel leuk vond was dat Patrizia Filia regelmatig vragen stelt in haar boek. Het lijkt alsof ze dan tegen je praat, dan leest het boek als een soort ‘analoge vlog’. Dit zijn enkele zinnen uit de leeservaring die in haar geheel terug te vinden is op http://leesdame.nl inspirerend artistiek chaotisch Geplaatst door Luna, Waardeert het boek met een 8 uit 10 -------------------------------------------------------------------------------- 21-11-2017 Bijzonder levensverhaal In de Mokumse jaren is het gedeeltelijke levensverhaal van theatermaakster en auteur Patrizia Filia. In het begin van de tachtiger jaren studeert zij in Turijn, Italië. Daar leer Patrizia de Hollandse Will Spoor kennen. De twee worden verliefd, Patrizia besluit alles achter te laten voor de liefde en gaat met Will mee terug naar Amsterdam. Daar, in Mokum, bouwen ze samen hun leven op hoewel het wennen is voor Patrizia. Vooral de taal is een uitdaging, maar toch voelt ze zich helemaal thuis in het koude Nederlandse Amsterdam. Patrizia speelt in een aantal theaterstukken, daarnaast schrijft en regisseert zij ook diverse stukken. Samen met Will maakt ze de meest indrukwekkende reizen en leeft ze voor de kunt en de cultuur. Net voordat ze naar Japan zullen reizen, komt er een breuk in hun relatie, maar ze blijven in contact. Tijdens het schrijven van In de Mokumse jaren, haar memoir, wordt het Patrizia duidelijk hoe kleurrijk haar leven is geweest. En dat ze zonder spijt terug kijkt op de beslissingen die ze heeft genomen. Ze hebben haar in contact gebracht met bijzondere mensen, mooie kunst en haar een prachtig leven gebracht. In de Mokumse jaren is geschreven zoals het leven van de auteur zelf; kleurrijk, vol passie en soms wat chaotisch. Dat laatste zorgt ervoor dat je tijdens het lezen van het verhaal soms even moet terug lezen, maar tegelijk geeft het ook prachtig weer hoe het leven van Patrizia toen was. Het is bijzonder om te lezen hoe haar leven verloopt, wie ze tegen komt op haar levenspad en hoe sommige mensen van invloed zijn op haar beslissingen. Het vergt nogal wat moed om als jong volwassenen alles achter te laten voor je geliefde en te verhuizen naar het koude Nederland. Om in een andere wereld terecht te komen en daar helemaal vanaf nul alles op te moeten bouwen. Verder is het prachtig om te lezen hoe Patrizia zich weet te vestigen in de theaterwereld. Dat ze naast het spelen ook theaterstukken schrijft en regisseert. Dat In de Mokumse jaren een bijzonder boek is laat de cover al zien. Een karakteristieke foto van Patrizia en Will in hun jongere jaren, een mooi en bijzonder koppel. Het geeft direct de sfeer van het verhaal weer en nodigt uit tot lezen. Het boek is opgedeeld in het verhaal van zevenentwintig hoofdstukken. Daarnaast bevat het boek mailwisselingen waarin Patrizia herinneringen ophaalt uit het verleden. Aansluitend een hoofdstuk over het overlijden van Will en een nawoord. Als afsluiter diverse stukken en recensies uit de pers over de verschillende stukken waarin werd gespeeld en een verwijzing naar alle namen die in het boek voorkomen. Al met al prachtig boek over een sterke vrouw die het pad heeft gevolgd in haar leven en daar tevreden op terug kijkt. (NancyW/wwwbangersisters.nl/www,bezetenboeken.nl) Geplaatst door NancyW Waardeert het boek met een 8.5 uit 10 -------------------------------------------------------------------------------- 13-02-2017 Voor de liefde en voor de kunst (Het) blijkt dat ze intens en associatief speelt en denkt, en zo schrijft ze ook. Dat maakt dat je als lezer af en toe flink je best moet doen om haar associaties, gedachtesprongen en belevenissen mee te gaan. Tegelijkertijd is dat de moeite waard omdat het boek een mooi inkijkje geeft in de theater- en kunstwereld van de jaren tachtig en in het leven van een vrouw die alles voor de liefde achterliet en leefde en leeft voor de kunst. (Uit www.leestafel.info) Geplaatst door ©Willeke Waardeert het boek met een 8 uit 10


    Geplaatst door
    Waardeert het boek met een 8 uit 10

€ 20,00

niet beschikbaar

niet beschikbaar



3-4 werkdagen
Veilig betalen Logo
14 dagen bedenktermijn
Delen 

Fragment

Vrijdag 31 juli 1981. 21:05 uur. De Rheingold Trans Europ Express 6/7 is net vertrokken van het station. Zijn rood-romen silhouet maakt snelheid met bestemming Mokum via Zwitserland en Duitsland. De aankomst is voor de volgende dag verwacht, vroeg in de ochtend. Het zal een lange reis worden, langs bergen, meren, rivieren, kastelen, dorpen, steden. Romantisch. Veel van het landschap zullen we niet zien als de nacht helemaal gevallen zal zijn.
In het wagonrestaurant is het eten voortreffelijk en de wijn van een goed jaar. Twee obers verplaatsen zich als koorddansers, met de dienbladen in evenwicht op hun handen, de sneeuwwitte servetten op hun onderarmen. Als ze de rode wijn schenken draaien ze onopgemerkt de fles, zodat er geen druppel op het tafelkleed valt, en om niets aan het toeval over te laten drogen ze met hun servetten de opening van de fles met een snel maar accuraat gebaar; dan knikken ze met hun hoofden, hun kapsels keurig naar achter gekamd, en zeggen: “Bitte”. Als de trein wat langzamer rijdt, bijna stilstaat, hoor je hun gepoetste schoenen kraken.
De man aan de andere kant van het tafeltje eet langzaam, netjes. Zijn ellebogen zijn niet op tafel maar losjes tegen het lichaam gedrukt; hij neemt geen grote happen in de mond, kauwt met de mond dicht, praat met de mond leeg, wijst niet met het bestek, vooral niet met het mes en evenmin eet hij van het mes; hij maakt geen bijgeluiden zoals boeren, smakken of slurpen. Af en toe pauzeert hij en neemt een slokje, houdt het even in de mond om het daarna stilletjes in te slikken. Heeft hij, voordat hij het slokje nam, zijn lippen met zijn servet gedept? Waarschijnlijk op die avond wel, maar later in Mokum deed hij het niet.
Hij is in indigo-meekrapblauw gekleed: broek, jasje. Arbeiderskledij. Onder het jasje een wit kraagloos overhemd. Een paar dagen eerder heeft hij zijn grijze lange haar kort laten knippen door een barbier in hartje Turijn, net als zijn lange baard. Als men goed kijkt, ziet men dat hij op de oude man in een schilderij van Vincent van Gogh lijkt, of beter: hij zal mettertijd sterk op hem gaan lijken. Aan zijn linkerpink draagt hij een zilveren ring, een gebogen lepeltje gemaakt door een bevriende kunstenaar en etaleur uit Turijn. ×
SERVICE
Contact
 
Vragen