Samenvatting
Het archief in de bonbondoos Mick en Ab bewaarden alle brieven en documenten die uit de oorlog waren overgebleven in een doos. Van huis uit zat er de beroemde Maillard chocolade uit New York in – vermoedelijk cadeau gegeven door de Amerikaanse familie van Mick bij een bezoek aan Nederland in de jaren ’50. Martin en Rob wisten van het bestaan van dit archief. Ze mochten ook alles bekijken en lezen. Maar één ding mochten ze onder geen voorwaarde: De inhoud openbaar maken zolang Mick en Ab nog leefden. ‘Na onze dood mag je er iets mee doen,’ zei Mick tegen Martin. ‘Publiceren, weggooien, wat je maar wilt. Maar bij ons leven willen we niet dat je hier ruchtbaarheid aan geeft.’ Zo bleven alle oorlogsbrieven uit dit boek jarenlang in deze bonbondoos bewaard.
Ab Veltman en Mick Veltman-Diamant waren jong en pas getrouwd toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak. Voor Ab en Mick was de keuze meteen duidelijk: ze gingen in het verzet. De strijd was hard en bitter en de trauma’s bleven hen de rest van hun leven achtervolgen. Wij kunnen hun verzet, hun gevangenschap en hun leven als onderduikers volgen door brieven die ze hebben geschreven, in de oorlog en vijftig jaar daarna. Er staat veel tussen de regels. Mick, Ab en alle andere – vaak anoniem gebleven – verzetsmensen weigerden om terreur de dienst uit te laten maken. Zij kozen onvoorwaardelijk voor solidariteit en menselijke waardigheid. Dit boek is een klein monument voor alle mensen die in het bezette Nederland van 1940 tot 1945 durfden te doen wat hun geweten hen ingaf.