Fragment
Mijn visie op het onderwijs
(van Angelic, de jongste collega met wie ik een ‘klik’ had)
Dit is mijn tweede jaar als leerkracht en het bevalt mij heel goed. Hiervoor heb ik
eerst de onderwijsassistentenopleiding gedaan en daarna de pabo.
Ik dacht aan het einde van de pabo dat ik wel goed kon lesgeven en dat ik er klaar
voor was. Toen ik echt begon met lesgeven merkte ik dat de pabo een fractie is van
wat je werkelijk staat te wachten.
Er komt zo veel over je heen in het begin. Wat ik jammer vind is dat er gewoon
veel van je wordt verwacht dat je het al kan. Maar ik vind dat je als leerkracht
regelmatig nog begeleid en geobserveerd moet worden. Dat is goed voor je
zelfreflectie, het is goed om kritisch naar jezelf te kunnen kijken en je pluspunten te
kunnen zien.
Ik ben van mening dat je als leerkracht nooit uitgeleerd bent. Je moet altijd naar
dingen zoeken om jezelf als leerkracht te verbeteren.
Er wordt op dit moment te veel bezuinigd op onderwijs. Eerst zou er passend
onderwijs komen, maar nu wordt dat niet doorgezet. Ik vind dit niet goed.
Door alle bezuinigingen worden de klassen weer groter, leerkrachten krijgen te
weinig betaald en worden oververmoeid. Dit is enorme zonde. Kinderen zijn de
toekomst en hoe kunnen wij ze nou een optimale toekomst bieden als wij de
middelen niet hebben?
Ook hebben wij voor extra begeleiding te weinig geld en tijd.
Interne begeleiders en leerkrachten komen om in het werk en remedial teachers
zijn te duur om aan te nemen.
Kinderen hebben veiligheid nodig op school. Dat werkt niet goed als er alleen maar
invallers worden aangenomen, die even later weer weggaan. Zo is er helemaal geen
vastigheid voor de kinderen.
Voor kinderen die uitvallen in de klas hebben we alle tijd, maar kinderen die
hoogbegaafd/hoog intelligent zijn worden overgeslagen in de klas. Wij zijn zo bezig
zwakke leerlingen te begeleiden dat we niet zien dat er frustratie is bij de kinderen
die hun werk te makkelijk vinden. Kinderen moeten alle ruimte en begeleiding
krijgen om zichzelf te kunnen ontwikkelen.
Wat ik ook zie in het onderwijs is dat we kinderen zien als probleemkinderen. Ik
zie het anders. Ik denk dat ieder kind een andere aanpak nodig heeft. Niet ieder kind
is hetzelfde. Soms denk ik ook dat we wat meer geduld moeten hebben met kinderen.
De meeste leerkrachten denken: oh dat kind heeft een lage score op de toets, dus
dan moet hij/zij maar op dat niveau werken. Ik denk dat een toets een
momentopname is en dan moet je kijken naar het hele proces van het kind zelf
×