Fragment
"Door een scherp snerpend geluid werd mijn aandacht naar de vijver getrokken. Toen ik zag wie dit geluid gemaakt had, viel mijn mond open… Boven de vijver hing een prachtige, snel fladderende IJsvogel!
Deze IJsvogel liet zich enkele keren pijlsnel omlaag vallen om zich op een vis te storten. Een enkele keer had hij geluk en vloog hij met de gevangen vis naar een van de Wilgen langs de vijver. Hier mepte hij zijn vis dood tegen een tak om deze vervolgens met huid en haar door te slikken.
Dit tafereel ging nog wel een half uur door; jagen, vangen, meppen en eten. Dat intussen mijn koffie koud geworden was, hinderde me geenszins. Ik had een IJsvogel gezien. Oké, ik had wel eens vaker een IJsvogel gezien, maar nog nooit een in mijn eigen Natuurtuin!
Ik was op dat bewuste moment alleen en wat was dát jammer! Dit unieke voorval kon ik niet met iemand delen. Of zelfs niet op camera voor thuis vastleggen. Wie zou mijn verhaal geloven? Vanaf deze dag was ik heel alert of de IJsvogel er weer zou zitten".
×