Fragment
Ze draaide zich opeens naar me om en keek me aan.
‘Vind jij dat ons seksleven saai is?’
Ik keek haar vragend aan. Waar kwam die vraag vandaan?
‘Waarom denk je dat?’ Ik sloeg mijn arm om haar heen.
‘Wel, net deed je ook iets wat je nog nooit eerder hebt gedaan en dat bemerkte ik laatst ook al.’
‘Het gebeurt gewoon Red. Het is niet dat ik er over nadenk. Vind jij ons seksleven dan saai?’
‘O God nee,’ zei ze met een glimlach, ‘ik geniet er gewoon altijd van om met je te vrijen.’
Het was even stil en toen gingen mijn hersenen weer aan.
‘Je bent bang dat ik weer een ander zoek om te neuken?’ begreep ik opeens.
Ze keek naar me op en antwoordde eerst niet.
‘Nee, nou ja, misschien.’
‘Omdat het nu alweer zes jaar geleden is?’
Ze draaide zich op haar buik, zodat ze me goed kon aankijken.
‘Nu en dan maak ik me weer zorgen. Ik weet dat ik het geaccepteerd heb, wat er toen gebeurde, maar ik kan er steeds minder goed tegen dat het misschien toch weer boven mijn hoofd hangt. Daarom heb ik al een tijdje in mijn hoofd het idee dat we misschien allebei iets nieuws moeten gaan doen.’
Ik zag dat ze er ongemakkelijk van werd. D was nieuw voor me, dus wachtte ik maar af wat er ging komen.
‘Chlo heeft een open huwelijk.’
‘Wat betekent dat.’
‘Als zij of haar man iemand ontmoeten waar ze seks mee willen, dan doen ze dat en vertellen elkaar er daarna over.’
Haar stem klonk zacht.
‘Dat is wat jij wilt?’ Ik was verrast. ‘Jij wil neuken met een ander?’
‘Nee, denk ik niet, maar ik dacht als jij wat meer vrijheid wil dat ik dan ook maar de deur open moet houden?’
‘Wat houdt die vrijheid dan in?’
‘Dat we niet echt op zoek gaan naar een ander, maar dat als het gebeurt het goed is?’ Ze keek me recht aan.
‘Is dat wat je wilt? De vrijheid om met een ander te vrijen?’ Ik was verbaasd.
Ze zuchtte. ‘Ik weet het niet, maar ik dacht, nou ja als jij misschien straks weer iemand ontmoet die je moet veroveren, misschien is het voor mij dan gemakkelijker als ik al weet dat je dat gaat doen.’
‘Maar wil jij dan op jacht gaan?’ hield ik vol.
‘Nee, dat bedoel ik niet. Ach, ik weet ook niet precies wat ik bedoel. Ik probeer mezelf in te dekken, geloof ik.’
‘Omdat je bang bent dat ik weer het nest met iemand anders induik?’ Ik streek een lok zwart haar uit haar gezicht.
‘Als jij die vrijheid wilt van een open huwelijk dan moeten we dat maar doen,’ zei ik, haar geluk ging me aan het hart.
‘Ga jij dan wel op jacht?’ Haar stem klonk licht gespannen.
'Nee, Red ik ga niet op jacht. Dat heb ik nooit gedaan. Iemand kwam gewoon op mijn pad en ik vond het dan moeilijk om het gevoel los te laten dat ik haar moest hebben. Maar meestal was er dan nog iets anders aan de hand in mijn leven, waar die drive door ontstond.’
Ze knikte en rolde terug op haar rug.
‘Ik ben toch al meer dan vijf, zes jaar monogaam,’ verdedigde ik mezelf.
Ze keek me aan. ‘En soms denk ik nog wel eens dat ik dat alleen maar denk en dat je het toch stiekem doet.’
Dat voelde niet goed.
×