Fragment
Rick opende voorzichtig zijn angstige ogen en staarde murw naar de plafonnière aan het plafond in zijn slaapkamer. De adrenaline raasde door zijn lichaam. Zijn haar was kletsnat van zweet, zijn natte T-shirt plakte op zijn rug en borstkas. Zijn hele lijf deed godsgruwelijk pijn, alsof hij té intensief gesport had, en hij voelde een drukkende hoofdpijn opkomen. Hij zuchtte diep, slikte en legde zijn hand op zijn hart. Hij voelde zijn hartslag wild onregelmatig kloppen. Zijn gedachten gingen alle kanten op in een poging te bevatten wat er nu was gebeurd. Maar zijn gepieker werd al snel door een klop op de voordeur verstoord. Rick klemde een kussen om zijn oren en even overwoog hij het geklop te negeren. Maar toen klonk het opnieuw, en nog een keer, en nog een keer. En deze keer was het nog dringender.
“Rick, Rick! Please open the door! Ik ben het, Glenn.”
×