Samenvatting
De strijd in mei 1940 om de Maaslinie tussen Mook en Boxmeer was de enige in deze linie met werkelijk betekenis voor het lot van Nederland in die dagen. Het sterke Duitse 26e Legerkorps had deze sector tot doelgebied en dat legerkorps was het enige dat onder de grote rivieren opereerde onder de vleugels van het 18e Leger dat Nederland diende te veroveren. Het legerkorps trok in de voorste lijn op met twee infanteriedivisies, die naast elkaar opereerden en een snelle opmars naar de omgeving van Breda tot doel hadden. Aan de Maas vochten zij als voorhoede van hun legerkorps hun eerste gevecht. De meest noordelijk opererende divisie was de 254e Infanterie Divisie. Deze moest trachten om tussen Mook en Middelaar een eigen sector aan de westzijde van de Maas vrij te vechten en nadien door te stoten naar het noordelijke deel van de Peel-Raamstelling. Tegenover deze divisie lag tussen Mook en Middelaar één versterkt Nederlands infanteriebataljon, opgesteld in een uiterst ijle linie welke was voorzien van enige tientallen kleine betonnen en stalen kazematten en waarin geschut vrijwel ontbrak. Zij vormden een voorverdediging die tot oorspronkelijk doel had om de aanvallers tenminste een halve dag te vertragen, zodat de achterliggende hoofdstelling - de Peel-Raamstelling - volledig zou kunnen worden bezet door Nederlandse troepen. Heimelijk was echter in april 1940 het besluit al genomen om bij een Duitse inval de hoofdmacht uit de hoofdstelling weg te manoeuvreren naar de Vesting Holland en alleen de frontlijn van de Peel-Raamstelling bezet te houden, wat deze op 10 mei in de vroege ochtend al was. Het kwam er daardoor op neer dat de Maaslinie weinig ander doel meer diende dan de aanvaller enige afbreuk te bezorgen. Zodoende werd het gevecht aan de Maas tussen Mook en Middelaar een waarlijk opofferingsgevecht.
Dit boek beschrijft de voorbereidingen en de gebeurtenissen van het besproken gevecht op 10 mei 1940 op uitgebreide wijze. Bij het voorafgaande onderzoek is gebruik gemaakt van een grondige en brede bestudering van bestaande en nieuw ontsloten bronnen zodat de meest recente inzichten met de lezer kunnen worden gedeeld. Het boek is tevens voorzien van enig nooit eerder gepubliceerd fotomateriaal.