Fragment
Wat hebben angst, depressie en darmproblemen met elkaar gemeen? Ze houden alle drie van slechte shit. Geef ze een kilo stress, een koelkast vol junkfood, een abonnement op de ik-blijf-liever-op-de-bank sportschool en mijn flauwe grappen, en hun dag kan niet meer stuk.
Oké, even serieus. Ik val binnen met een geintje, maar ik heb de grootst mogelijke moeite om deze introductie te schrijven. Waarom? Omdat ik bang ben voor wat je van me denkt. Ik heb een boek geschreven over geestelijke en fysieke gezondheid. Maar ik ben geen psycholoog en geen arts.
Ik ben ‘slechts’ een yogadocent. Ik wil je vertellen dat ik heus wel dingen weet: ik heb een lifeguard cursus gedaan, ik heb diverse yoga opleidingen gevolgd en ik heb een Master of Science in sociale wetenschappen. Maar dat maakt eerlijk gezegd niet uit. Ik heb dit boek niet geschreven om te promoveren.
Ik heb het geschreven vanuit mijn hart, als eerbetoon aan mijn familie en aan iedereen die weet hoe zwaar depressie, angst of chronische darmklachten wegen. Ik heb het geschreven om mijn verhaal te delen en daarmee hopelijk jou te kunnen helpen. Om je te bevrijden van wat voor shit jou ook vasthoudt.
Want ik weet hoe het is om te leven in een mentale gevangenis. Hoe de scherpe klauwen van angst, woede, eenzaamheid en schaamte je gegijzeld kunnen houden in hun grip. En wat voor leugens je eigen spiegelbeeld je soms kan vertellen: dat je dingen moet veranderen aan jezelf om aantrekkelijker te zijn.
De ironie is dat hoe mooier je van buiten wilt zijn, hoe lelijker je je vanbinnen voelt. Je doet je best om op een paradijsbloem te lijken, maar voelt je een verlepte ficus. Je verhult je bruine blaadjes en onvolmaaktheden met foundation, instant fillers en Insta-filters. Alles is beter dan jezelf te (laten) zien zoals je bent.
Herken je dat? Niet fijn, maar dan heb je in elk geval het juiste boek in handen.
×