Samenvatting
Soms word je zomaar geraakt door iets. Een woord, een gebaar, een beeld. Het laat je niet los. Je wilt er iets mee doen. Bij mij gebeurde dat bij de inhuldiging van Koning Willem-Alexander. Die twee vingers waarmee hij God zwoer om zijn functie trouw te vervullen. Doorheen de eeuwen zagen Oranje-vorsten hun taak als een 'Vocation Divine', maar wat betekende die roeping Gods?
Juliana van Stolberg wees haar zoon Willem van Oranje op de essentie van het geloof. "Let niet op wat de mensen zeggen. Let alleen op Hem. God is liefde. God is gerechtigheid."
Juliana leefde in tijd van religieus fanatisme. Om hun religie werden mensen gemarteld, onthoofd of verbrand. Voorop in de strijd om vrijheid liep Willem van Oranje, zoals na hem ook menig ander Oranjevorst.
Evenals ons huidige vorstenhuis streefde ook Willem van Oranje naar verbondenheid. Ongeacht geloof, ras, sekse of nationaliteit.
Massaal stroomden en stromen vluchtelingen naar Nederland. Sinds het bewind van Frederik Hendrik (1584-1647) staat ons land bekend om zijn verdraagzaamheid. Tolerantie vormde altijd een belangrijke peiler binnen het gedachtegoed van de Oranjes.
Met lessen uit de geschiedenis hoop ik dat dit boek vol levensverhalen van stadhouders, prinsen, koningen en koninginnen mag bijdragen aan de vrede in een wereld vol oorlog, oorlogsdreiging, terrorisme, religieus fanatisme en secularisatie.
Om ook de verbondenheid met de gebiedsdelen overzee binnen ons koninkrijk te benadrukken zijn de illustraties gemaakt door de Arubaanse kunstschilder Gustave Nouel. De heer Alfonso Boekhoudt, gevolmachtigde minister van Aruba, schreef een voorwoord.