Fragment
Soms denk je, na verwerking van nare ervaringen, dat je klaar bent met doom-days in je leven. Je laat het allemaal achter je en begin opnieuw. Met een schone lij en met de bedoeling het ook zo te laten. Schoon dan wel, helemaal schoon. Maar inderdaad, alles is waar behalve dat. Met jij en ook met de onfortuinlijke mensen hier op aarde. Niets aan te doen. Zoals in mijn leven. Daar, waar duisternis nog steeds koning heerst. Wie meer dan ik zal willen dat ik het licht, Gods licht heb. Voor zeker weten. Ik wens me niets anders dan dat. Dat ik een kalm en rustig leven heb. Het licht van de Schepper die mij omarmt. En gelukkig zijn, voor de rest van mijn bestaan. Maar zover is het niet voor mij. Nee. Het is nog niet mijn tijd. Misschien wordt het ook nooit mijn tijd. Toch geloof ik blind in, dat leven in een gezond milieu pijnen kan helen en ook wonderen opnieuw doet leven.
M.C.C.
×