Fragment

Zelf heb ik gelukkig een ontzettende hekel aan het vieren van mijn eigen verjaardag. Het meest onbenullige, en ook nog eens opgedrongen en ronduit belangwekkendste, gebeurtenis uit een mensenleven. Je wordt ouder op een kalenderdag die toevallig zo gekozen is. Waarom vieren we niet meteen iedere honderdste dag na onze geboorte. Of voor mijn part (nog liever) iedere dag. Oké, kosten technisch is het natuurlijk een ongunstig verhaal en zullen alleen de brouwerijen dit luidruchtig toejuichen, maar het is wel eerlijker. Verjaardagsfeesten van anderen zijn ook niet echt mijn ding. Ik kijk altijd eerst vluchtig door het raam naar binnen, voordat ik een feestje betreed. “Zitverjaardagen” zijn hierbij het ergst van allemaal. Hier, een stuk vlaai. Daar, de droge nootjes welke te muf zijn om aan te pakken. De leverworst plakt met vier stuks aan elkaar en eindigt die avond, in je mond, tegen je gehemelte als Bizon kit. De sierlijk gesneden komkommer, blijkt gewoon een, ruim over de datum, creatie van vochtverlies te zijn en de River Cola kijkt me troosteloos aan. Zitverjaardagen zijn een hel!
Ach niet getreurd, tegenwoordig hebben we gelukkig overal een feestdag voor. Die we kunnen vieren zoals we zelf willen. Zo zijn er de Vader- en Moederdagen, Secretaressedag, Hollandse nieuwe dag, Rij jij of rij ik dag, Nacht van het Limburgse leed, Dag van het Limburgse leed, Dag van de dag na de nacht van het Limburgse leed, enz. De mens wordt gek gemaakt in al zijn facetten.

Geef mij toch een feestje, waarbij je rond dient te lopen. Ik ken het liefste helemaal niemand, waarna de avond zich vult en stapelt met verrassingen. Natuurlijk kan het zijn dat er geen gesprek op gang te krijgen is, en je jezelf wanhopig vastklampt aan de vrouw met de moeilijke jeugd om in ieder geval een conversatie aan te horen. Maar dan nog, je kunt gaan en staan waar je wilt. Niet het bekende straatje, de bekende roddelvrienden en de veel te zachte muziek. Deze maand zijn de weekenden dan ook weer vol met leuke feesten, in het Park en op de Parade tot zelfs Lowlands aan toe. Alles wordt dan bij elkaar gemieterd. Zoveel mensen en te harde muziek. Je bent vrij! … tot die laatste dag in Augustus. ×