Fragment

VERSCHILLEN

Ik denk weleens dat ik een bepaalde gave heb, maar misschien is het iets heel gewoons. Ik ben in staat op meerdere manieren tegelijk naar het leven te kijken; vanuit de visie van mijn vader en tegelijkertijd door de ogen van mijn moeder. En dan is er nog mijn eigen visie: de gulden middenweg. Die verbaast zich dan over die verdeeldheid tussen mijn ouders: waarom waren ze nooit in elkaar geïnteresseerd? Waarom was de een zo bang voor de visie van de ander? Welk gevaar schuilt er in godsnaam in dat anders-zijn? Maar ik begrijp ook dat ik makkelijk praten heb want ik ben dan nog maar een kind en ken het leven niet zoals zij het kennen: met alle zorgelijkheden, hindernissen en pijnlijke verliezen. Daar kan ik niet over meepraten want ik heb er geen ervaring mee.
Hier klinkt een stem uit het verleden. Die van het kind dat ik ooit ben geweest. Ik verbaasde me voortdurend over de verschillen van mening die mijn ouders parten speelden en de manier waarop ze daarmee meenden te moeten omgaan. Nooit bleken ze in staat in alle rust naar elkaar te luisteren en de nodige vragen te stellen om meer duidelijkheid over bepaalde kwesties te krijgen en elkaar zo beter te leren kennen. Daar is een huwelijk toch voor? Op de een of andere manier leek ik dit te weten, maar mijn ouders kennelijk niet.
Ik had een andere visie op het leven. Ik wist dat het een leerschool was. Dat het de bedoeling was dat twee partners van een verschillende sekse van de ander over zichzelf kunnen leren. Over hun schaduwkant. Over het deel van hun persoonlijkheid waaraan ze geen vorm, geen uiting durven te geven omdat ze denken dat dat deel onwenselijk is. Niet beminnelijk. Niet goed genoeg. Onschuldig als ik nog was, probeerde ik dit mijn moeder duidelijk te maken, maar gaf mijn pogingen al snel weer op want ik kreeg ik te horen dat ik daar geen verstand van kon hebben. Ik kwam nog maar net kijken, was daar nog veel te klein voor en had nog niks meegemaakt. En dat was natuurlijk ook zo. Van het werkelijke, alledaagse leven en haar problemen had ik totaal geen kaas gegeten. Maar dat wil nog niet zeggen dat ik niets zinnigs te melden had.
×