Samenvatting
GEWOON?
Mijn tijd van schrijven voor msweb is voorbij. Begin vorig zomer schreef ik mijn laatste column en ging met pauze en op vakantie in de hoop nieuwe inspiratie op te doen zodat ik weer eens in de drie weken één nieuwe columns kon aanleveren. Maar er kwam niks, wel nog steeds een hoofd vol verhalen maar niets voor de site of ik kreeg het niet uit mijn hoofd opgeschreven.
Grietje Realiseert had ik in die tijd ook amper bijgehouden dus dat was een klusje wat ik nog wilde doen, alles wat ik ooit had geschreven op één plek bij elkaar brengen. Terwijl ik daar mee bezig was kwam ik erachter dat de site niet handig in elkaar zat er moest gewoon iets nieuws, een eigen domein waar ik zelf de regie over heb. Gelukkig is ICTVOORJOU ook voor mij en kreeg ik opdracht om een domeinnaam te bedenken. Het moest Gewoon Grietje worden zodat ik weer gewoon kan schrijven over zaken die gewoon in mijn hoofd zitten en er gewoon uitkomen wanneer zij daar zin in hebben.
Heel gewoon eigenlijk dus daarom….
OVER GRIETJE
Ik ben geboren op zaterdag 5 juli 1969.
Midden in de zomer, het was die dag zo’n 21 graden, niet bloedheet en dus een prima dag voor mijn moeder om met weeën activiteit te worden opgenomen in het Rooms Katholiek Ziekenhuis van Groningen.
Je moet weten dat kinderen uit 1969 geboren werden in ziekenhuizen waar gewoon op de gang gerookt mocht worden en bevallingen werden begeleid door de huisarts.
Op zaterdag 5 juli 1969 ligt mijn moeder dus in barensnood op de afdeling verloskunde van het RKZ te Groningen en mijn vader staat met de huisarts te roken op de gang. De huisarts meende dat er nog tijd zat was en ging een boodschap doen.
Mijn moeder echter vond helemaal niet dat er tijd zat was, en negeerde de opdracht te blijven zuchten volkomen en gooide er af en toe een flinke duw tegenaan, ondertussen aangevend aan de dienstdoende zuster dat het toch echt sneller ging dan de rokende, boodschappen doende dokter had voorspeld.
Gelukkig kreeg de buurvrouw, met een bevalling die in het geheel niet opschoot, bezoek van haar arts. Die arts kwam gekleed in een lichte linnen pantalon en een stralend wit overhemd want het zou nog wel even duren voor hij daadwerkelijk aan de slag moest.
De zuster gaf de opdracht aan de beste man om toch ook maar even te gaan kijken bij mijn moeder. Bij haar bed aangekomen kon hij mij, 8 pond schoon aan de haak, nog net opvangen en de kleding die hij droeg in de vuilnisbak gooien.
Thuiswinkel Waarborg