Fragment
Waar het schuifspoor begon, lag een stuk keihard verfrommeld ‘aluminiumfolie’ – de gerafelde randen waren licht verschroeid. Bill volgde het spoor dat was besprenkeld met zulke fragmenten en eindigde bij het ronde ding van hooguit vier meter doorsnee. Alleen de buitenste laag leek verloren te zijn gegaan. Met het puntje van zijn vinger raakte hij het metaal aan. Het was keihard en ijskoud. Hij klopte erop. Geen holle klank. Hij bracht zijn hand tegen de onderkant en probeerde het op te tillen. Het hele ding leek zowaar gewichtloos, alsof het van binnen toch hol was. Aan de onderkant ontwaarde hij een klein gat, een holle ruimte met metalen wanden van hooguit anderhalve meter bij tachtig centimeter, maar zag zo snel geen noemenswaardige zaken als instrumentaria. Bill liet het ding los en nam tien meter afstand om het te bekijken.
×