Fragment
Vorig jaar berispte ik mijn kleinzoon die nogal laatdunkend over onze premier sprak. We zaten in de tweede lockdown en ik vond dat de man heel hard zijn best voor ons deed in een situatie die verre van ideaal was. Maar ineens ging bij mij de knop om. Ik weet nog precies wanneer en waarom. De steunpakketten voor de ondernemers bleven sinds de zomer van 2020 over de toonbank vliegen en ik dacht bij mezelf dat dit toch niet zo door kon blijven gaan. Ik vroeg me af waar al dat geld vandaan kwam, want zo veel zat er niet in de staatskas. Opeens had ik het beeld van een premier die zittend op z’n fiets ’s nachts in de kelder van het torentje bankbiljetten zat de drukken.
Later zou blijken dat ik er niet zo veel naast zat. Er is wereldwijd ontzettend veel geld bijgekomen. Wat Nederland betreft is dit vast niet allemaal gedekt door onze goudvoorraden die volgens informatie op Internet voor 31% in Nederland, voor 31% in de VS en voor 38% in het VK en Canada zitten.
Omdat ik ook dagelijks nieuws volg op o.a. de Duitse TV zenders zag ik dat wanneer de Duitse bondskanselier Angela Merkel nieuwe coronamaatregelen aankondigde, haar Nederlandse ambtgenoot een dag of wat later hetzelfde deed. En ook de Franse, Italiaanse, Oostenrijkse en ga zo maar door.
Er begon mij iets te dagen. Dit kon geen toeval zijn. Was dit afgesproken? Wanneer zagen de regeringsleiders elkaar ook weer?
Natuurlijk! Bij de G7 en de G20.
×