Samenvatting
Met zijn affiches, illustraties, animatiefilms of zijn talloze tentoonstellingen in binnen- en buitenland had Jean-Michel Folon (1934-2005) wereldwijd een grote impact op de verbeelding tijdens het laatste derde van de twintigste eeuw. Het figuratieve en poëtische oeuvre dat de humanist Folon ons heeft nagelaten, zat verankerd in traditionele technieken en was als dusdanig atypisch binnen het artistieke landschap van zijn tijd. De beeldhouwkunst vormde een nieuwe uitdaging die Folon tijdens het tweede deel van zijn carrière aanging. In de loop van de jaren 1990 koos hij, daarin aangemoedigd door de beeldhouwer César, resoluut voor het beeldhouwen, zowel rechtstreeks in de materie als via mallen die hij in brons of ijzer uitvoerde. Folons sculpturen vallen op door hun frontale en corporele karakter, soms gehoogd met pigmenten en patina. Ze zoeken hun inspiratie hoofdzakelijk in de primitieve kunst, van de Cycladen tot de Etrusken, van de Afrikaanse maskers tot de indiaanse totems. Zijn werken, waarin de mens bijna altijd centraal staat, drukken thema's uit die de kunstenaar voorheen grafisch behandelde. Zo projecteert hij zijn universum in natuurlijke en veranderlijke omgevingen.