Samenvatting
Eigenlijk ben ik gewoon leraar, is een pleidooi voor de authentieke leraar. Sommige leraren vergeet je nooit. Vijftig jaar na de mulo of het gymnasium weten mensen de stokpaardjes van hun vroegere docenten nog haarscherp te benoemen. Het is de persoonlijkheid van de leraar die de lessen kleur geeft en bepalend is voor wat de leerling bijblijft. Dit boek gaat over de charme en worsteling van lesgeven in het voorgezet onderwijs. Het laat lesgeven zien zoals het is: mooi, maar turbulent. Wat maakt je een goede leraar? En hoe blijf je vrolijk voor de klas? Cornelie de Jong draagt met haar herkenbare lessituaties en observaties bij aan het werkplezier van het docent. Cornelie de Jong heeft ruime ervaring als docent en docentbegeleider in het voortgezet onderwijs. Als onderwijspublicist schrijft zij over de charme en worsteling van het lesgeven. Haar artikelen vergroten de zichtbaarheid van de docent en dragen bij aan de herkenbaarheid van het vak. Ze beschrijft de wisselwerking tussen de dagelijkse lespraktijk en maatschappelijke ontwikkelingen, waarbij ze soepel schakelt tussen diepgang en lichtvoetigheid.