Fragment
Mandy is een tweeënveertig jarige vrouw. Niet zo heel speciaal. Als ze in de spiegel kijkt ziet ze een goed verzorgd kapsel. Donkerblond haar tot op de schouders. Groene ogen. Niet al te grote borsten zo een beetje tussen een B- en een C cup. Haar postuur is gewoon, niet slank, niet dik. Maar ergens er tussen in. Ze is gewoon een lekkere Hollandse vrouw, die niet op zou vallen tussen honderd andere vrouwen. Ook haar kleding is niet echt opvallend, net als het gebruik van haar make-up. Niet overdadig, vaak alleen bestaand uit een beetje mascara en lipglos. Af en toe gebruikt ze wat nagellak. De blik in de spiegel doet haar een kijkje in het verleden geven. Haar leven flitst aan haar voorbij.
Ooit is Mandy als jongen geboren. Na een worsteling van jaren heeft ze eindelijk de knoop doorgehakt. De worsteling kenmerkte zich vooral door de diepe dalen en afgevlakte hoogtepunten waar ze doorheen moest.
Om het vrouwelijke gevoel, dat wel degelijk al die tijd in haar zat te compenseren, onderdrukte ze haar gevoel met machogedrag. Dat is al vanaf de puberteit zo geweest. In die periode ontdekte ze dat ze anders was dan de andere jongens om haar heen. Ze kreeg andere interesses. Brommers? Jazeker, om macho te doen. Het liefst een zo groot mogelijke. En natuurlijk moest die opgevoerd worden. Een vette vijftig cc. Eigenlijk al een kleine motor moest het zijn, die zeker honderd kilometer per uur liep.
Ook de opleiding was de verkeerde. Een technisch vak leren, dat is mannelijk. Toen in die tijd wel. Een echte bouwvakker zien ze niet als vrouw. Tegenwoordig wel natuurlijk, maar toen in die tijd… De meiden die toen die opleiding volgden waren ook halve mannen.
In die tijd kon het allemaal niet mannelijk genoeg zijn, dan kon je de vrouwelijke gevoelens makkelijker wegstoppen. Je werd ook minder gepest op school. Je was toch al anders. Sporten? Dat was een ramp. Zeker het douchen na de gymlessen. Bloot uit het net iets te kleine douchehokje komen om je af te drogen. Het was een regelrechte ramp. Daar waar de meeste jongens al haar hadden, had zij het nog steeds niet. In feite zat ze er ook niet echt op te wachten, maar ze werd er wel mee gepest. Ze had liever borsten. Maar die dingen groeiden ook al niet. Eigenlijk maar goed ook, ze zou er alleen nog maar meer mee gepest worden.
×
Thuiswinkel Waarborg