Fragment
Van Alida had ik dus om te beginnen de stapel kaarten, die zij aan haar familie - maar vooral aan haar twaalf jaar jongere halfzusje Rika stuurde - vanuit diverse plaatsen in binnen- en buitenland. Mijn voornemen was die allemaal te lezen en op volgorde te leggen. Het handschrift gaf af en toe problemen, vooral die keren dat de kaarten tot in de kleinste hoekjes beschreven waren of als Alida haar zuster verraste met in het Frans geschreven berichtjes: Doe maar goed je best, je bent al een grote meid. De poststempels zouden dan een indicatie vormen van waar en wanneer de kaarten precies verzonden waren. Langs die weg zou ik beslist inzicht krijgen in Alida’s omzwervingen. Helaas hadden mijn broer Ronny en ik vroeger postzegels verzameld, wat tot gevolg had dat veel ervan, samen met de daarop gestempelde informatie omtrent plaats en datum van verzending ontbrak.
Verder had ik een handjevol foto’s van Alida en, oh ja, ik vond tussen de correspondentie ook nog een kaart met een foto en politieke boodschap. Hierop had mijn moeder genoteerd ‘De vriend van Alida, meneer Deen’. En dan was er nog een verscheurde foto van een man in het bundeltje. ‘Vast ook meneer Deen.’ In mijn naïviteit dacht ik dat het een kwestie zou zijn van even op internet googelen op de naam ‘Deen’...
×