Fragment
Op het dieptepunt zat ik letterlijk met m’n handen in het haar achter m’n bureau. In een moment van rust, een tussenuur, zat ik me af te vragen hoe het kwam dat ze helemaal niet luisterden, een grote mond hadden, het altijd een machtige herrie was en ik de boel met geen mogelijkheid langer dan een halve minuut stilhield. De leerlingen wisten het wel en konden me dat nog precies uitleggen ook. Ik moest veel strenger zijn! Maar hoe dan? Nog harder gillen om stilte? Nog meer straf uitdelen? Dan kon ik dat wel voor de halve klas doen. Kortom, ik zag het even helemaal niet zitten toen er zacht op de deur werd geklopt en de bedeesde Erik voorzichtig zijn hoofd om de hoek stak
×