Fragment
Voorwoord
Ik ben Henk Kerkhof. Ik ben 92 jaar. Ik ben extravert en zeer
spraakzaam. Niet zelden wordt me verweten dat ik te veel praat.
Dat ik te véél op de voorgrond sta. Maar ik heb gewoon
veel te vertellen. Ik heb tenslotte veel meegemaakt in mijn
lange leven. En ik vertel dat allemaal niet zomaar. Ik vertel het
omdat ik het zo belangrijk vind dat we de gebeurtenissen uit
het verleden blijven herinneren, heldendaden blijven gedenken, helden blijven eren.
Zo kunnen we de goede dingen voortzetten en van gemaakte fouten leren.
En dus moeten we zoveel mogelijk uit het verleden te weten
komen. En hoe doen we dat? Door te lezen en te luisteren.
En als ons niets verteld wordt, door vragen te stellen - en te
blijven stellen.
Ik heb dat niet genoeg gedaan. En ik heb daar spijt van. Dit
boek gaat over mijn leven. Ik vertel. Aan jullie de opdracht:
lees, stel vragen aan andere ouderen. Geef je eigen verhaal
door aan de volgende generatie.
En weet je wat het is…? Het is ook nog eens ontzettend leuk
om te doen.
De burgemeester richt zich weer direct tot Henk met een zeer
treffende beschrijving van een bijzondere man:
"U bent oud…maar niet dood; om uw naamgenoot
Hendrik Groen te citeren. Bij u is het glas altijd halfvol.
Jong van geest, ziet u altijd het positieve van het leven,
kijkend naar de medemens en wat hij nodig heeft… en
dat altijd met een goed hart. In gesprek met jong en oud
is er altijd wat te vertellen. Toch? (Alweer gelach vanuit
de zaal). Actief op Facebook - en jazeker er staan recente
berichten op - je kunt ook nog mee met je klein- en
achterkleinkinderen. Je geniet van het leven."
En dan komt de lang begeerde en o zo verdiende uitspraak:
"Hendrik Auke Kerkhof, u heeft zich gedurende vele jaren
belangeloos en met passie ingezet voor belangrijke maatschappelijke thema’s en organisaties.
Daarom heeft het Zijne Majesteit de Koning behaagd om u te benoemen tot
Lid in de Orde van Oranje-Nassau."
×