Fragment
Het was een bijzondere ervaring toen Thei Geurts in de kloostergemeenschap over de tuin vertelde. Iemand ‘van buiten’ die meer weet van mijn directe leefwereld, dan ikzelf. Naast buurtbewoner en enthousiaste vrijwilliger in de tuin, is hij ook tekstschrijver voor de Nieuwsbrief van de stichting Vrienden van het Landgoed Onze Lieve Vrouwe Abdij geworden. Begonnen als bron van mogelijke kopij voor de nieuwsbrief, werd zijn speurwerk een heel boekwerk. Hij was blijkbaar zo door de schoonheid van de tuin ingenomen, dat hij er alles van wilde weten! Met monastieke vasthoudendheid bleef hij dingen opzoeken en navragen. Met oog voor detail kan hij nu een beeld van onze tuin geven, zoals die in de loop van de tijd is gegroeid.
De omheinde tuin, een besloten hof – de oorspronkelijke betekenis van het woord ‘tuin’ – is een wereld op zich. Land, ooit door Madame Thérèse Bernard aangekocht als ruimte waar Gods lof beleefd kon worden. Bijbels beeld van de aarde aan de mens gegeven, grond om te beheren en te bebouwen, om te genieten van Gods schepping, te bidden. De tuin vormt een eigen wereld – voor ‘buitenstaanders’, maar ook voor de zusters. Wie in de tuin bidt, werkt of rondwandelt, merkt dat al wat groeit, loopt, kruipt zwemt en vliegt, zijn eigen ritme heeft. Hoe druk de vogels kwetteren, hoe hard de boom aan zijn fotosynthese werkt, het is een wereld groter dan onszelf. Een wereld die verwondert en stil maakt. Een microkosmos die verwijst naar de Schepper van al wat leeft.
Voor u ligt geschiedenis van deze tuin. Thei Geurts heeft ervoor gezorgd dat iets van die wereld zich voor u ontvouwt. Hij toont geen vluchtige blik over de muur, maar zoiets als de levensloop van de tuin. Een bijzonder woord van dank voor de wijze waarop hij als ‘buitenstaander’ inzicht geeft in wording van deze eigen wereld!
Zr. Martha Verstraeten, abdis
×
Thuiswinkel Waarborg