Fragment

Economische verbeteringen in de vorm van
hervormingen

Laten we het eerst hebben over waarom hervormingen nodig zijn. Soms lijkt het dat daar geen behoefte voor is. Dat alles zijn gangetje gaat en dat de welvaart en welzijn elkaar opvolgen.
Toch kan men beseffen dat een betere manier van economische verdeling van middelen een betere samenleving kan betekenen. Ten eerste heeft niet iedereen dezelfde behoeften, maar ook niet de vooruitzichten daarop. Alleen een selecte groep mensen lukt het om een echte kapitalist te worden. Als we het hebben over rijkdom, is dat eigenlijk wel een ijkpunt, van wanneer is iemand een kapitalist?
Gaat het om geldkapitaal dat iemand bezit of de middelen die iemand bezit, waarmee deze makkelijk geldkapitaal kan verwerven. Terwijl het fundament van het kapitalisme ligt in het zoveel mogelijk verkrijgen en behouden van middelen, waarmee geld kan worden verworven. Een
kapitalist is, figuurlijk gezien, niet iemand die op geld zit te broeden, maar meer iemand die het geldkapitaal zoveel mogelijk aanwendt om middelen te verwerven, die het mogelijk maken meer middelen te kunnen verwerven. Tegenwoordig bestaan mensen die ons allen kunnen verbijsteren met hun geldkapitaal en een voorbeeld vormen van een verregaande en scheefgroeiende vorm van kapitalisme. De hoogte van het kapitaal en de scheefgroei, het effect op de economie. Zeker wanneer de persoon zijn geldkapitaal gaat opsparen, pas gaat gebruiken wanneer het kansen ziet.

Gerinkel, gerinkel, als het maar het geld is…”in a rich man’s world…”

Het kan ook erger, op talloze manieren, met als ergste gevolg dat privélegers worden opgezet van huursoldaten, die worden gefinancierd door een rijke man (of geen).

• Persoonlijke verdiensten voor consumptie
per jaar beperken.

Om het kapitalisme in de wereld te versterken, moet de belangrijkste hervorming worden doorgevoerd, wil het een sociaal sterke en door de bevolking algemeen geaccepteerde, volgens de normen en waarden, gecreëerde fundamentele kapitalisme zijn. Met andere woorden, bedoel ik eigenlijk een “communistisch kapitalisme” te vormen.
Persoonlijke verdiensten per jaar bestemd voor consumptie moeten worden beperkt om deze redenen:

1. Militair: het moet niet mogelijk zijn om oorlogen te financieren uit persoonlijk
kapitaal, dit ter bestrijding van terrorisme.
2. Omdat ook kapitalisten mensen zijn en omdat soms de één wel en de ander geen middelen bezit, kan het dat de één de ander iets wil afpakken. Om het minder aantrekkelijk te maken voor anderen, met andere woorden, om iemand minder
aantrekkelijk te maken voor criminaliteit als het gaat om chantage, doodslag etc. Dit wordt bereikt door meer rijkdom te verdelen onder de mensen, door rijkdom te verspreiden, zal minder worden opgekeken naar dit soort mensen in de samenleving, waardoor zij eigenlijk een plezieriger leven kunnen genieten. Dit is de sociaal
maatschappelijke kant van het verhaal.
3. Economisch kunnen zij landen beinvloeden, met name de landen met een zwakkere economie, door op een geschikt moment, hun bezittingen uit dat land weg te nemen. Landen met een zwakkere economie, een bankenstelsel, dat wankel staat, of door een crisis is getroffen, kunnen doelwit zijn van een groot kapitalist, die er met zijn geld van door gaat. Met name de landen Turkije
en Argentinië zijn in trek bij dit soort kapitalisten en veelvuldig hebben de landen een crisis moeten weerstaan. Doordat in één keer veel geld van de kapitaalmarkt wordt gehaald, is de grootste probleem, dat veel beleggers in paniek raken door de grote fluctuaties tijdens de
verkoop. Grote verliezen treden dan op.

Op deze manier wordt bereikt dat mensen rijk kunnen worden, maar niet de middelen kunnen genieten om op eigen houtje zaken te kunnen veranderen in de maatschappij, waarmee wordt getracht de rechtsstaat te versterken en kansen voor een rijzend terrorisme de kop op te steken.

Natuurlijk mag rijkdom wel bestaan! Alleen, het wordt beperkt en in hoeverre dit gebeurt, is hier aangegeven.

• Persoonlijke verdiensten onderscheiden in geld voor consumptie en voor investeringen.
×