Fragment
Waat ein kuns
"Naober, dien graas leet d’r verzörg beej
Kante die netjes taegenein aangaon
‘t Blaadgreun kort gesneeje
Det hebste schoeën gedaon.
Zó’n graasperk zoel ik ouk waal wille
Maar ‘t is mich te vuuël werk
Twieë kièr per waek d’n handel snieje
Te intensief veur mien kleine perk.
Regelmaotig water spreuje
Zeker as ‘t druuëg weer is
Anders waere al die spriete
Gael, dan geit ‘t mis.
Dien graas leet d’r fantastisch beej
Moeëj greun en glad geschore
Good verzörg, niks van te zegge
Gen spreerke leet verlore.
Zoeë moeëj en vlaak gelag
Woel det ‘t beej mich zoeë waas."
... Dan huùr ik zónder bloze:
“Naober, dit is kunsgraas!”
×