Fragment
Deze lieten de honden even goed bij Tony ruiken en de beide
honden trokken de agenten direct de juiste richting op. Ze renden
langs de eerste ingang, de hoek om. Na ongeveer 50 meter bleef
één van de honden bij de bosjes dralen, terwijl de andere hond
verder wilde. De hond bij de bosjes hield het vrij snel voor gezien,
de politie had niet het gevoel dat daar iets was. Ze keken wel even
en veegden wat met hun voeten over de grond, maar daar lag niets
en je kon er ook niet verder. Intussen was ook de andere hond aan
het trekken in de richting van zijn medesnuffelaar. Ze trokken de
politiebegeleiders mee, precies de kant op waar Don was heen
gevlucht. Maar eenmaal op het tramstation, waren ze duidelijk het
spoor kwijt. Zoveel luchtjes ... Die kleine Don had het slim gespeeld,
wat wel vreemd is voor zo’n kleine jongen. De mannen van de
hondenbrigade konden niets anders doen dan terugkeren. Toch
trok de hond die eerder stopte bij de bosjes weer die kant op, dus
de agent dacht, dat kan geen toeval zijn. Maar in plaats van de plek
aan te wijzen als potentiële vluchtroute, tilde hij zijn poot op en
plaste hij zo over het luik heen. Vals alarm. De andere hond scheen
geen enkele aandacht te hebben voor de plek, dus werd deze plek
dan ook niet in het proces-verbaal opgenomen.
Donderse Don, dat had hij goed aangepakt! Met een beste dosis
geluk dat de speurhond moest plassen.
×
Thuiswinkel Waarborg