Fragment

(Over een wedstrijd SCO - RAC in 1965:
Onze sterke verdediging, met onder andere Louis Theeuwes, Ton Hoppenbrouwers, Kees Buijs en Lex Maas, houdt stand en met vereende krachten verdedigen we de 0-1 voorsprong met succes.
Tot drie minuten voor het eindsignaal.
Dan breekt de snelle Jan Maas op links (voor mij rechts) door en komt vanaf de zijlijn diagonaal op volle snelheid op mijn doel af. Ik loop uit om mijn goal te verkleinen. Met een schijnbeweging tikt Jan de bal rechts langs mij heen, maar deze vliegt naast het doel. Getergd door de eerdere botsingen met de SCO-speler zie ik alleen de aanstormende aanvaller. In een reflex werk ik hem genadeloos tegen de grond!
Fout natuurlijk!

Een geloei stijgt omhoog uit het veelkoppig Oosterhoutse publiek. Het windt zich door mijn harde actie verschrikkelijk op en springt tegen alle regels in over de veldomheining. Joelend rennen de door het dolle heen geraakte SCO-supporters richting doel naar de plek waar Jan Maas ligt te rollebollen.
De scheidsrechter kijkt verdwaasd en besluiteloos om zich heen.
Wat moet hij hiermee?
In een opwelling brengt hij zijn fluit naar zijn mond en blaast het eindsignaal. Een driemaal snerpend geluid maakt een einde aan de wedstrijd, in plaats van een strafschop aan onze tegenstanders toe te kennen.
Hij verwijst beide teams naar de kleedkamers!
Drie minuten te vroeg!
Zelf rent de arbiter als een bezetene naar zijn eigen kleedruimte achter de tribune. Ook wij, RAC-spelers, moeten een sprintje trekken om veilig in onze wasgelegenheid te komen. Met succes!

Een RAC-supportster heeft vlak voor dit incident last van een grote druk op de blaas. Zij zit net op het cruciale moment, als het geweld losbarst, op het toilet, een houten hokje dat achter het publiek staat. Baldadige SCO-supporters trekken het hokje omver en de vrouw kijkt, zittend op de witte toiletpot, verbaasd rond wat er allemaal om haar heen gebeurt!

Cor Maas, echtgenote van Lex dus, gebruikt op de tribune haar paraplu om een luid roepende SCO-supporter tot zwijgen te brengen. Of het geholpen heeft weten we niet, maar haar regenscherm is wel in tweeën gebroken!
Over hooligans gesproken!

Zo komt er een hardhandig einde aan een emotionele wedstrijd. Over de laatste weg gefloten drie minuten wil de scheidsrechter geen discussie: de negentig minuten waren voor hem voorbij en de volle winst gaat mee de bus in naar Rijen!

Nadat we ons gewassen en omgekleed hebben, is de rust alweer terug gekeerd op het sportcomplex. Dus is er toch gelegenheid om nog even een lekker koud pilske te pakken bij “Betje” van café Koppel Paarden.
Dat smaakt extra goed!
×