€ 37,95

ePUB ebook

niet beschikbaar

PDF ebook

niet beschikbaar

Delen door nul

of over hoe om te gaan met de dood zonder te geloven in iets

C.J. Alders • Boek • hardback

  • Samenvatting
    Iedereen sterft maar één keer: waarom kiezen we niet zelf wanneer en hoe?

    Hierop rust wereldwijd een groot taboe, en elkaar daarmee helpen is in veruit de meeste gevallen ten strengste verboden. Voor mensen dan. Want voor dieren zijn we genadiger.

    In 'Delen door nul – of hoe om te gaan met de dood zonder te geloven in iets' bespreekt Kees Alders in een platonische dialoog met zijn overleden moeder het leven en sterfbed van zijn vader. Beiden kozen uiteindelijk zelf voor de dood. Waren zij pioniers? En hoe ga je als mens of als nabestaande daarmee om, in een samenleving waarin een zelfverkozen dood als een zonde wordt gezien? Delen door Nul is een pleidooi en een emotionele zoektocht door de menselijke geschiedenis, psychologie en filosofie.
  • Productinformatie
    Binding : Hardback
    Distributievorm : Boek (print, druk)
    Formaat : 148mm x 210mm
    Aantal pagina's : 200
    Uitgeverij : Klokwerk-Design
    ISBN : 9789082930146
    Datum publicatie : 05-2024
  • Inhoudsopgave
    Intro
    Mooi weer spelen
    Iets dat toch wel een klein beetje vervelend is
    Cobra
    Zin in het leven
    De moeder van de wetenschap
    Bestendig lichaam
    Timmerman
    Dromer
    Herinneringen
    Papa, slaap je?
    Spel en spelen
    Delen door nul
    De zachte hand
    Waarom huil je?
    Geven
    Bommel
    Verdwenen verhalen
    Het verhaal van God
    Een keten van reacties
    Preventief scannen
    Die dagen
    Deelneming
    Bekentenis
    Het muurtje
    Hele leuke moeilijke sommetjes
    Groei en verval
    Uitzichtloos en ondraaglijk lijden
    Kerstmis
    Hans Danst
    Aankondiging
    Het een na laatste gesprek
    Het laatste gesprek
    Echt
    Afscheid
    Hoe het verder ging
    En dan
    Leven in vooruitgang
    Leven met verlies
    Het luciferdoosje
    Doorleven
    Besluit
    Proces
    As
    Manifest
    Uitvaartrede
    NB
  • Reviews (0 uit 0 reviews)
    Wil je meer weten over hoe reviews worden verzameld? Lees onze uitleg hier.

€ 37,95

niet beschikbaar

niet beschikbaar



3-4 werkdagen
Veilig betalen Logo
14 dagen bedenktermijn
Delen 

Fragment

“Was jij zelf bij Socrates, Phaedo, op die dag waarop hij in de gevangenis het gif dronk? Of heb je het van iemand anders gehoord?”

“Ik was er zelf bij, Echecrates.”

“En wat heeft hij gezegd voor zijn dood? Hoe is hij gestorven?

Graag zou ik dat horen.”

Met deze zinnen begint Plato zijn dialoog ‘Phaedo’, waarin hij het sterfbed van Socrates beschrijft. In deze dialoog filosofeert Socrates er met zijn vrienden vrolijk op los voordat hij de gifbeker leegdrinkt – uitzonderlijk goedgehumeurd geeft hij zijn gedachten over het leven, en de dood.

Via deze dialoog vertelt Plato ons van zijn ‘vormenleer’. In die vormenleer ziet hij een bewijs voor de onsterfelijkheid van de ziel, die incarneert in verschillende lichamen. Tussen twee incarnaties door neemt de ziel volgens Plato de kennis in zich op van de basisconcepten waarmee de menselijke geest werkt. Deze kennis neemt hij vervolgens mee naar het sterfelijke bestaan, en dit maakt het mogelijk om in het aardse bestaan categorieën te herkennen.

Het komt volgens Plato kortom door de kennis van het onsterfelijke deel van de ziel dat de mens de capaciteit heeft om iets van de wereld om hem heen te begrijpen. Zonder onze ziel zou de wereld volgens hem onbegrijpelijk zijn. Mij heeft hij daarmee echter nooit weten te overtuigen.

Mijn liefde voor filosofie heb ik van mijn moeder. Bijna twee jaar terug besloot zij niet meer te eten en te drinken. Twee weken later was zij overleden.

Mijn moeder was bijna 82, maar lichamelijk nog behoorlijk fit, en bijzonder actief: ze las graag filosofie, maar ook over kunst en actualiteiten, en ze organiseerde leesclubs en lezingen. Zij speelde daarnaast piano en viool, sprak luisterboeken in voor slechtzienden, en tot een aantal jaar geleden roeide ze zelfs nog wekelijks. Al met al had ze een bijzonder rijk sociaal leven, en voor de meeste mensen om haar heen kwam haar beslissing daarom als een donderslag bij heldere hemel.

Mijn moeder en ik keken beiden met een cynische blik naar het idee van een hiernamaals. Voor het aannemen van een leven of een andere vorm van continuïteit van ons bewustzijn na de dood heb ik andere bewijzen nodig dan Plato levert: empirische bewijzen, of logische redeneringen. En die zijn er niet.

De vragen blijven. Wat gebeurt er met ons na de dood? Maar belangrijker: hoe gaan we daarmee om?

Ik ga daarvoor terug naar de vragen van Plato: het is tijd om zijn werk over te doen – zo niet beter, dan in ieder geval overtuigender. Daarvoor ga ik tien jaar verder terug in de tijd, naar het sterfbed van mijn vader.
×
SERVICE
Contact
 
Vragen