Samenvatting
Ooit klotste het geld bij de pensioenfondsen tegen de plinten omhoog. Het Zwitserleven Gevoel van zonovergoten palmstranden, woestijnsafari’s, exotische cruises en flaneren over zuidelijke boulevards lag in het verschiet.
Ongekend struisvogelgedrag bracht ons pensioen echter aan de rand van de afgrond. Een tot in het absurde doorgevoerd, onnavolgbaar lage-rente-beleid deed de rest. Met een welhaast obsessieve strijd tegen vermeende reusachtige deflatiegevaren vindt een mega herverdelingsoperatie van vermogens plaats. Feitelijk vloeit ons pensioenvermogen weg naar zonovergoten zuidelijke oorden ……… en verdwijnt daar als sneeuw voor de zon. De zonnige bestemming van ons pensioen kwam er dus. Alleen niet op de wijze waar wij van droomden. Met spaarzaamheid en vlijt ……. betaal je de hoofdprijs bij een rente-bacchanaal. Vaarwel Zwitserleven Gevoel, welkom harde realiteit der Europese intriges.
De zonnige bestemming van Neerlands Zwitserleven Gevoel schetst een onthutsend beeld van de teloorgang en uitverkoop van ons ooit zo iconische pensioenbouwwerk. En van een ridicuul windmolengevecht door Europese Centrale Bankiers.
Eind vorige eeuw waarschuwde Alfred Oosenbrug al voor de dreigende teloorgang van ons unieke pensioenstelsel. Net als voor de volksverlakkerij bij de verkoop van woekerpolissen. Hij was onder meer directeur van een verzekeringsgroep, buitengewoon hoogleraar financiële economie, buitengewoon hoogleraar accountancy financiële instellingen, voorzitter van het Actuarieel Genootschap (de beroepsorganisatie van verzekeringswiskundigen), voorzitter van de actuariële opleiding, en ….... een roepende in de woestijn. En door een alles verwoestende kaalslag dreigt nu ook ons pensioen te verworden tot een troosteloos woestijnlandschap. De woestijnsafari van het Zwitserleven Gevoel blijkt aldus niet meer dan een fata morgana te zijn geweest.