Fragment
3 Het Hilbert boek Base Model
Het Hilbert Book Model project wijkt aanzienlijk af van de Mainstream Physics benaderingen. Dit model probeert binnen een puur wiskundig model dat kan worden afgeleid uit een geselecteerd fundament te blijven. Eerstens, ontwerpt het een basismodel dat uit een reusachtige reeks van quaternionische separabele Hilbertruimten wordt gevormd die allen dezelfde onderliggende vectorruimte met elkaar delen. Eén van deze separabele Hilbertruimten krijgt een speciale rol en fungeert als achtergrondplatform. Het heeft een oneindige dimensie, en het bezit een unieke niet-separabele Hilbertruimte die zijn separabele metgezel inbedt. Samen vormen deze compagnon Hilbertruimten het achtergrondplatform van het basismodel. Een referentieoperator beheert de privé parameterruimte van elke separabele Hilbertruimte. De elementen van de versie van het getallensysteem dat de Hilbertruimte gebruikt voor het specificeren van zijn inwendige producten vormen deze privé parameterruimte. Deze privé parameterruimten zweven met hun geometrische centrum over de privé parameterruimte van het achtergrondplatform. Via de toegepaste coördinatensystemen bepalen de privé parameterruimten de symmetrie van de overeenkomstige Hilbertruimte. Op elke zwevende separabele Hilbertruimte bevindt zich een elementaire module. De eigenruimte van een toegewijde voetspooroperator archiveert het complete levensverhaal van deze elementaire module. Na het rangschikken van de reële delen van deze eigenwaarden, vertelt het archief het levensverhaal van het puntvormige voorwerp als een doorlopend huppelpad dat herhaaldelijk opnieuw een coherente huppellandingslocatiezwerm regenereert. De verdeling van de locatiedichtheid die de zwerm beschrijft is gelijk aan het kwadraat van de modulus van wat natuurkundigen de golffunctie van de elementaire module zouden noemen. Mainstream kwantumfysica noemt de elementaire modules elementaire deeltjes. Ze gedragen zich als elementaire modules, maar mainstream fysica past deze interpretatie niet toe. Daarentegen, exploiteert het Hilbert Book Model project juist het modulaire ontwerp van het model.
In feite definieert de ordening van de reële delen van de opgeslagen quaternionische eigenwaarden van de referentieoperatoren een deelruimte van de onderliggende vectorruimte die als een functie van progressie over het hele model scant. Dit scanvenster verdeelt het model in een historisch gedeelte, een venster dat de huidige statische status quo vertegenwoordigt, en een toekomstig onderdeel. Op deze wijze, lijkt het dynamische model op het pagineren van een boek waarin elke pagina een universum-breed verhaal vertelt van wat momenteel in dit continuüm gebeurt. Dit verklaart de naam van het Hilbert Book Model. Samen met de eis dat alle toegepaste separabele Hilbertruimten dezelfde vectorruimte delen en het feit dat een venster het Hilbert Book Base Model als functie van een voortgangsparameter scant resulteert dit in het feit dat deze quaternionische separabele Hilbertruimten allen dezelfde op reële getallen gebaseerde separabele Hilbertruimte delen. Na het rangschikken van de eigenwaarden, werkt de eigenruimte van de referentieoperator van deze reële Hilbertruimte als een model-brede echte-tijd klok.
In tegenstelling tot het Hilbert Book Model, passen de meeste andere fysische theorieën slechts één Hilbertruimte toe die complexe getallen toepast om zijn inwendig product te definiëren, of ze passen een Fock ruimte [27] toe. Een Fock-ruimte is een tensorproduct van een aantal op complexe getallen gebaseerde Hilbertruimten. Een tensorproduct van quaternionische Hilbertruimten [28] resulteert in een op reële getallen gebaseerde Hilbertruimte. In het Hilbert Book Base Model, delen de quaternionische separabele Hilbertruimten dezelfde op reële getallen gebaseerde Hilbertruimte.
De coherentie van de huppellandingslocatiezwerm die de voetafdruk van een elementaire module configureert wordt gewaarborgd door het feit dat het mechanisme dat de huppellandingslocaties genereert een stochastisch proces is dat een karakteristieke functie bezit. Deze karakteristieke functie is de Fourier-getransformeerde van de locatiedichtheidsverdeling van de huppellandingslocatie zwerm. Het mechanisme weerspiegelt het effect van de doorlopende inbedding van de separabele Hilbertruimte van de elementaire module in de achtergrond niet-separabele Hilbertruimte. Een continuüm eigenruimte van een toegewijde operator registreert het inbedden van de huppellandingen van alle elementaire modules in dit continuüm. De fysici gebruiken de naam universum voor dit continuüm dat in de fysische realiteit een dynamisch veld vertegenwoordigt. Dit veld fungeert als de leefruimte van alle discrete objecten die in het universum bestaan. Het universum bestaat altijd en overal.
×
Thuiswinkel Waarborg