Samenvatting
Met pijn in zijn hart is Barend van Thiel getuige van de vernietiging van de Democratische Rechtsstaat. Toen hij in 2008 met pensioen ging was de nu tachtigjarige oud-rechter ervan overtuigd zijn kinderen en kleinkinderen de hemel op aarde met vrijheidsgarantie na te laten. Inmiddels zijn de gronden waarop zijn overtuigingen rusten in rook opgegaan. In De Vierde Tirannie schetst Van Thiel een onthutsend beeld hoe grondrechten en vrijheden, onder valse vlag, steeds verder worden ingeperkt. Zijn strenge doch rechtvaardige betoog is een vlijmscherpe ontleding van maatschappelijke en economische ontwikkelingen bezien vanuit een indrukwekkend beknopt historisch kader. Niets blijft onbesproken en langzaam maar zeker worden de onderlinge verbanden zichtbaar gemaakt. Na Den Briel, de slag bij Waterloo en de stranden van Normandiƫ nadert voor West-Europa de voltooiing van een Marxistisch wereldregime met rasse schreden: de vierde tirannie. Om onszelf hieruit te bevrijden of erger te voorkomen zal de Vrijheid met hand en tand verdedigd moeten worden.