Samenvatting
Het Oude Testament lijkt steeds meer een ondergeschoven kindje te worden in christelijk Nederland. Het wordt geassocieerd met een wrede God, met geweld en wantoestanden. Wat hebben wij, nieuwtestamentische christenen, nu helemaal met dit weinig geliefde deel van de Bijbel te maken? Pieter Lalleman laat zien hoe belangrijk het Oude Testament is als bron van het Nieuwe. Hij behandelt een selectie van de talloze verbindingen tussen de 66 boeken van de Bijbel. Hij gaat zowel in op hoofdstukken als op thema’s en personen. Zonder volledig te willen zijn neemt Lalleman de lezer mee door de Schriften en toont duidelijk dat het Nieuwe Testament bestaat bij de gratie van het Oude. Ook zonder letterlijk te citeren verwijzen Jezus en de apostelen tussen de regels door naar het ‘Eerste Testament’. Een gedegen kennis van deze teksten wordt verondersteld bij het lezen van de evangeliën en de apostolische brieven. Wie het Oude Testament veronachtzaamt of van minder waarde acht, mist veel verbanden en toespelingen. Vaak zal daardoor de juiste uitleg en bedoeling van de nieuwtestamentische tekst aan hem voorbijgaan. Pieter Lalleman zal de lezer inspireren tot een speurtocht om de diepte, rijkdom en eenheid van de Bijbel te ontdekken.