Fragment
‘Iets vertelt mij dat wij elkaar binnenkort weer ontmoeten.’
Toen zag Noa hem een vreemde beweging maken en voelde ze een warme, prettige energie door haar lijf trekken. En even snel als hij voor haar was gaan staan, was hij weer weggestapt. Hij keek Noa nog een keer aan met een scheve grijns op zijn knappe gezicht. Toen pakte hij de arm van de oude man vast en nam hem resoluut mee. Noa volgde hem met haar ogen, terwijl hij en de oude man een smal steegje in verdwenen. Maar ze registreerde vreemd genoeg niet meer echt wat ze zag. Alles werd een paar tellen wazig en onduidelijk. Ze schudde dat gevoel onwillekeurig van zich af en merkte dat ze haar ingehouden adem durfde te laten ontsnappen. Alles was weer rustig en normaal om haar heen.
Noa pakte haar fiets weer vast en vroeg zich verbaasd af waarom ze hier had stilgestaan. Ze besloot haar weg naar de supermarkt weer te vervolgen. En terwijl ze wegfietste zag ze niet meer hoe een eigenaardig licht het steegje achter haar even fel deed oplichten.
×