Fragment
Uit het verhaal 'De dromen van Alexei Vladimirov'
Alexei Vladimirov, een lichtmatroos van 131 kilo, was 20 jaar oud. Hij werkte op een olietanker afkomstig uit Moermansk. Zijn voornaamste taken waren het reinigen van het kombuis en het roestvrij maken van gereedschap, bezigheden die hij met overgave vervulde, maar die nooit, hoe hard hij ook zijn best deed, klaar waren.
Op een winternacht in 1961 ontdekte hij Betsie Bokma achter de bar in een kroeg in de Delistraat in Katendrecht. De ontdekking kostte hem weinig moeite, want in de schemerige kroeg was Betsie een lichtbaken in een rusteloze zee van overwegend mannelijke bezoekers.
Geconcentreerd en zonder te morsen schonk ze voor hem een oude jenever in met een kop erop. Ze draaide de schroefdop vast met een, naar het oordeel van Alexei, koket gebaar. Daarna schonk ze hem: een glimlach.
De glimlach van Betsie had al heel wat zeelieden uit de koers gebracht, maar hij trof Alexei als een kogel uit een kalasjnikov.
×